Jump! (2007)

Niewiele spodziewałem się po tym filmie i miałem rację. Sięgnąłem po niego tylko dla Bena Silverstone'a, którego pamiętałem z "Get Real" i chciałem zobaczyć jak się rozwinął jako aktor. Cóż, tu zostałem zaskoczonym. Ben wygląda gorzej niż Christian Bale w "Mechaniku". Straszliwie wychudzony, długi, robi bardzo nieprzyjemne wrażenie osoby cierpiącej na anoreksję. Aktorsko mocno się nie wyrobił. Powtarzał tu sztuczki z "Get Real", co podkreślało tylko brak autentyzmu całego filmu. Silverstone bardzo przypomina mi Lothaire'a Bluteau, tyle że nie ma nawet połowy jego talentu.



A sam film jest produkcją mocno sztampową. Jeśli miał pokazać niesprawiedliwość procesu Phillippe'a Halsmana, to niestety zawodzi. Oceniając tylko po scenach sądowych, które zostały pokazane, wyrok skazujący jest naturalny, bowiem linia obrony Richarda Pressburgera jest mizerna i odwołuje się do poczucia przyzwoitości sędziów przysięgłych, co było moim zdaniem taktyką błędną i naiwną. 

Coś dziwnego było też z głosem. Miałem wrażenie, że oglądam film dubbingowany i to niezbyt dobrze.

Najbardziej zaintrygowała mnie Sybil Danning. Na pewno nie wygląda na swoje 60 lat. Jednak botox, naciąganie skóry i inne plastyczne ulepszacze uczyniły z niej kosmitkę. Patrząc na jej oczy wyzierające z dziwnie gładkiej, połyskującej twarzy, pierwsze co przychodziło mi na myśl to Szarzy – klasyczny portret Obcych istniejący w pop-kulturze.

Ocena: 5

Komentarze

  1. Anonimowy02 maja, 2009 16:50

    Kiedyś widziałem niektóe sceny z tego filmu, aczkolwiek nie przemawiał do mnie. Może przesyt filmów/książek prawniczych?

    OdpowiedzUsuń
  2. torne02 maja, 2009 19:30

    właśnie nie, ostatnio z prawem nie miałem nic wspólnego, a już prawniczego filmu to dawno nie widziałem
    niestety ten film choć bazujący na materiałach archiwalnych nie spełnił moich oczekiwań

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Chętnie czytane

One Last Thing (2018)

Obraz
"Ostatnia rzecz" to kolejny w ostatnim czasie film zrealizowany według formatu dwie osoby chodzą i rozmawiają, który nie przypadł mi do gustu. Zaczynam się zastanawiać, czy to filmowcy nieudolnie się nim posługują, czy też może mi się już ten format "przejadł" i powinienem od niego odpocząć.
Read more »

Paradise (2013)

Obraz
Na papierze "Raj" musiał wyglądać całkiem intrygująco. Oto nastolatka, która przeżyła katastrofę samolotu, traci wiarę. A że wychowywana była w ultra religijnej społeczności, to jej deklaracja, że Boga nie ma, wywołuje szok. Idąc za ciosem dziewczyna pakuje manatki i wyrusza do Las Vegas, gdzie zamierza doświadczyć grzechów, jakimi żyją typowi Amerykanie.
Read more »

Tracks (2013)

Obraz
Rzadko zdarza mi się oglądać film równie bezsensowny. "Ścieżki" składa się bowiem z niekończących sekwencji o niczym, przeplatanych reminiscencjami również prowadzącymi w ślepy zaułek. Całość tonie też w smęcącej pseudoetnicznej muzyce.
Read more »

After Earth (2013)

Obraz
Nie rozumiem. Czy Shyamalan z wiekiem stracił wiedzę na tematy podstawowe, jak chociażby prezentacja bohaterów? To, co pokazał w "1000 lat po Ziemi", chwilami razi totalną amatorszczyzną i brakiem zrozumienia zasad, jakimi rządzi się filmowa narracja. Już sam początek zdumiewa. Najpierw dostajemy dwa prologi. Zupełnie bez sensu zaprezentowane. Potem jest przedstawiony ojciec głównego bohatera. I żeby wbić widzom do głowy, że jest to człowiek niezwykły nie dość, że mówione jest to nam wprost, to jeszcze mamy całą serię scenek rodzajowych potwierdzających jego wyjątkowość. Potem jest niestety jeszcze gorzej. Chwilami przypomina to rzyg bulimiczki, po nagłym ataku obżarstwa. Znajdzie się tu wszystko od szlachetnej orlicy (czy to jest substytut flagi amerykańskiej?), przez kretyńskie mądre myśli rodem z azjatyckich filmów o karate, po Górę Przeznaczenia z Władcy Pierścieni. A wszystko to połączone bez składu i ładu. Shyamalan zupełnie się tym nie przejmuje. Nie ma najmniejsz
Read more »

The Entitled (2011)

Obraz
"Idealny plan" żeruje na coraz głębszych podziałach ekonomicznych amerykańskiego społeczeństwa. Ale robi to w przedziwny sposób, ponieważ stając po stronie biednych, jednocześnie biedakami pogardza. W tym filmie wszyscy są źli, a skoro tak, to lepiej być wrednym i bogatym. Do tego morał filmu jest mało moralny. Paul jest na tyle inteligentny, że wcale nie musiał czekać, aż ktoś da mu szansę. Nie musiał też sięgać po zbrodnię, by się wykazać. Ale tak było mu po prostu łatwiej. Nie dość, że jednak jest leniem, to jeszcze draniem, który dla oczyszczenia sobie sumienia nie waha się wykorzystać chorej matki. Część poświęcona intrydze nie jest zbyt oryginalna. A że dodatkowo polski tytuł zdradza finał, to i żadnego zaskoczenia nie budzi (choć technicznie plan Paula nie był idealny, popełnił dwa błędy, dzięki którym może zostać zidentyfikowany). Dlatego też ciekawiej wypada warstwa społeczna, obserwacji relacji zarówno pomiędzy bogatymi rodzicami jak i pomiędzy Paulem a pozosta
Read more »