Babycall (2011)


UWAGA! Nie czytajcie, jeśli filmu nie widzieliście!


Lubię takie filmy. Niejasne, niejednoznaczne, sugestywnie wciągające widza w labirynt ludzkiego umysłu. Jednak twórcy "Babycall" poszli dalej. Połączyli bowiem w jedno film o szaleństwie i film o metafizycznych tajemnicach. Inni filmowcy zazwyczaj ograniczają swoje obrazy albo do jednego albo do drugiego elementu. Tymczasem w "Babycall" mamy do czynienia z osobą wyraźnie zaburzoną psychicznie. Naznaczona tragedią, żyje w świecie iluzji, rzeczywistości, która dla normalnego człowieka wydaje się nienormalnością. A jednak jej szaleństwo nie przekreśla realności jej doznań. Nie wszystko, czego jest świadkiem jest wytworem jej wyobraźni, nawet jeśli w "twardej rzeczywistości" nie ma dla tych zdarzeń miejsca. Bo być może rzeczywistość duchów i szaleńców to jeden wspólny świat. Żyjąc poza granicą normalności, Anna jest bardziej wyczulona na to, co się tam dzieje. Jej doświadczenia są więc dwojakiego rodzaju, ale nikt, łącznie z nią, nie zdaje sobie z tego sprawę.

"Babycall" to także dwie świetne role aktorskie. Noomi Rapace jest wspaniała w roli nadopiekuńczej matki. A Kristoffer Joner bezbłędnie jej wtóruje jako dorosły efekt toksycznego wychowania.

Ocena: 8

Komentarze

  1. ajar21 kwietnia, 2012 21:10

    Już widziałem, ale jeszcze o nim nie pisałem. Faktycznie bardzo dobry. Do końca nie wiadomo, co jest prawdą, a co tylko wyobraźnią.
    Również polecam i również podobała mi się gra Noomi Rapace

    A tak nawiasem mówiąc, to po co tyle zabezpieczeń by dodać komentarz. To zniechęca.

    OdpowiedzUsuń
  2. torne22 kwietnia, 2012 13:22

    Może i nie jest to najprzyjemniejsza metoda dodawania komentarzy, ale uznałem, że w sumie lepsza niż ciągłe męczenie się ze spamem. Wadą Blogspota jest to, że Google go cały czas indeksuje, więc łatwo jest tu trafić.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Chętnie czytane

One Last Thing (2018)

Obraz
"Ostatnia rzecz" to kolejny w ostatnim czasie film zrealizowany według formatu dwie osoby chodzą i rozmawiają, który nie przypadł mi do gustu. Zaczynam się zastanawiać, czy to filmowcy nieudolnie się nim posługują, czy też może mi się już ten format "przejadł" i powinienem od niego odpocząć.
Read more »

After Earth (2013)

Obraz
Nie rozumiem. Czy Shyamalan z wiekiem stracił wiedzę na tematy podstawowe, jak chociażby prezentacja bohaterów? To, co pokazał w "1000 lat po Ziemi", chwilami razi totalną amatorszczyzną i brakiem zrozumienia zasad, jakimi rządzi się filmowa narracja. Już sam początek zdumiewa. Najpierw dostajemy dwa prologi. Zupełnie bez sensu zaprezentowane. Potem jest przedstawiony ojciec głównego bohatera. I żeby wbić widzom do głowy, że jest to człowiek niezwykły nie dość, że mówione jest to nam wprost, to jeszcze mamy całą serię scenek rodzajowych potwierdzających jego wyjątkowość. Potem jest niestety jeszcze gorzej. Chwilami przypomina to rzyg bulimiczki, po nagłym ataku obżarstwa. Znajdzie się tu wszystko od szlachetnej orlicy (czy to jest substytut flagi amerykańskiej?), przez kretyńskie mądre myśli rodem z azjatyckich filmów o karate, po Górę Przeznaczenia z Władcy Pierścieni. A wszystko to połączone bez składu i ładu. Shyamalan zupełnie się tym nie przejmuje. Nie ma najmniejsz
Read more »

Hvítur, hvítur dagur (2019)

Obraz
Po "Zimowych braciach" z wielkim zainteresowaniem wyczekiwałem nowego filmu Palmasona. Liczyłem na tendencję wzrostową i kolejne fascynujące widowisko. Dostałem zaś to samo co poprzednio, tyle że pozbawione klimatu. Została jedynie pretensjonalność.
Read more »

The Sun Is Also a Star (2019)

Obraz
"Słońce też jest gwiazdą" należy do tego rodzaju filmowych opowieści, które bardzo lubię. Dwie obce sobie osoby spotykają się, zaczynają ze sobą rozmawiać, a między nimi rodzi się uczucie. Wystarczy para właściwie dobranych aktorów i dobrze napisane dialogi. Nic więcej mi nie jest do szczęścia potrzebne. Niestety okazało się, że nawet tak prosty przepis można sknocić.
Read more »

Paradise (2013)

Obraz
Na papierze "Raj" musiał wyglądać całkiem intrygująco. Oto nastolatka, która przeżyła katastrofę samolotu, traci wiarę. A że wychowywana była w ultra religijnej społeczności, to jej deklaracja, że Boga nie ma, wywołuje szok. Idąc za ciosem dziewczyna pakuje manatki i wyrusza do Las Vegas, gdzie zamierza doświadczyć grzechów, jakimi żyją typowi Amerykanie.
Read more »