I rymden finns inga känslor (2010)


Urocza opowieść o tym, że nawet człowiek, który nie może się zmienić – zmieni się. Wszystko jest bowiem kwestią komunikacji.


"W kosmosie nie ma uczuć" to kolejna już fabuła, której bohaterem jest osoba cierpiąca na zespół Aspergera. Większość z tych filmów podąża ścieżką oswajania widzów z tym zaburzeniem czyniąc z filmów obrazy o komediowym charakterze. Dzięki temu zachowania, które w życiu większość nas by irytowały, tu ukazane zostają z nutą sympatii, jako dziwactwa, ale niemniej uprawnione co zachowania "normalnych" ludzi. Tak jest i w tym przypadku, gdzie cierpiący na Aspergera Simon jest postacią na swój sposób bardzo sympatyczną, kiedy widzimy jak wbrew ograniczeniom próbuje pomóc bratu.

Ocena: 7

Komentarze

Prześlij komentarz

Chętnie czytane

One Last Thing (2018)

Obraz
"Ostatnia rzecz" to kolejny w ostatnim czasie film zrealizowany według formatu dwie osoby chodzą i rozmawiają, który nie przypadł mi do gustu. Zaczynam się zastanawiać, czy to filmowcy nieudolnie się nim posługują, czy też może mi się już ten format "przejadł" i powinienem od niego odpocząć.
Read more »

After Earth (2013)

Obraz
Nie rozumiem. Czy Shyamalan z wiekiem stracił wiedzę na tematy podstawowe, jak chociażby prezentacja bohaterów? To, co pokazał w "1000 lat po Ziemi", chwilami razi totalną amatorszczyzną i brakiem zrozumienia zasad, jakimi rządzi się filmowa narracja. Już sam początek zdumiewa. Najpierw dostajemy dwa prologi. Zupełnie bez sensu zaprezentowane. Potem jest przedstawiony ojciec głównego bohatera. I żeby wbić widzom do głowy, że jest to człowiek niezwykły nie dość, że mówione jest to nam wprost, to jeszcze mamy całą serię scenek rodzajowych potwierdzających jego wyjątkowość. Potem jest niestety jeszcze gorzej. Chwilami przypomina to rzyg bulimiczki, po nagłym ataku obżarstwa. Znajdzie się tu wszystko od szlachetnej orlicy (czy to jest substytut flagi amerykańskiej?), przez kretyńskie mądre myśli rodem z azjatyckich filmów o karate, po Górę Przeznaczenia z Władcy Pierścieni. A wszystko to połączone bez składu i ładu. Shyamalan zupełnie się tym nie przejmuje. Nie ma najmniejsz
Read more »

Hvítur, hvítur dagur (2019)

Obraz
Po "Zimowych braciach" z wielkim zainteresowaniem wyczekiwałem nowego filmu Palmasona. Liczyłem na tendencję wzrostową i kolejne fascynujące widowisko. Dostałem zaś to samo co poprzednio, tyle że pozbawione klimatu. Została jedynie pretensjonalność.
Read more »

The Sun Is Also a Star (2019)

Obraz
"Słońce też jest gwiazdą" należy do tego rodzaju filmowych opowieści, które bardzo lubię. Dwie obce sobie osoby spotykają się, zaczynają ze sobą rozmawiać, a między nimi rodzi się uczucie. Wystarczy para właściwie dobranych aktorów i dobrze napisane dialogi. Nic więcej mi nie jest do szczęścia potrzebne. Niestety okazało się, że nawet tak prosty przepis można sknocić.
Read more »

Les dues vides d'Andrés Rabadán (2008)

Andrés Rabadán to postać prawdziwa. W 1994 roku zamordował swojego ojca strzelając z kuszy i doprowadził do wykolejenia się trzech pociągów. Został skazany na 20 lat pozbawienia wolności, które spędza w zakładzie psychiatrycznym. ’Les dues vides d’Andrés Rabadán’ Akcja filmu rozgrywa się po 11 latach odsiadki. W zasadzie niewiele się dzieje. Andrés cały czas próbuje udowodnić sobie i innym, że istnieje i wciąż próbuje uciekać. Nowa lekarz psychiatra zapisuje do programu, dzięki któremu być może będzie mógł skorzystać z przepustki. Zatrudniono też młodą pielęgniarkę, której zainteresowanie Andrésem daleko wykracza poza te należące do jej zawodowych obowiązków.Reżyser "Podwójnego Życia Andrésa Rabadána" niby próbuje odpowiedzieć na pytanie, jak ktoś taki jak Rabadán, człowiek z pozoru zrównoważony, rozsądny i sympatyczny może jednocześnie być potworem z pierwszych stron gazet. I choć niby daje odpowiedź, to w rzeczywistości niczego nie wyjaśnia. Straszna postać ojca może co naj
Read more »