Apaföld (2009)

Niby wszyscy wiemy, że dojrzałość fizyczna nie idzie w parze z dojrzałością psychiczną. Ale jedno to wiedzieć, a co innego zetknąć się z tym naprawdę.



Oto młody chłopak. Z wierzchu bardzo miła powierzchowność, przystojniak z nieźle wyrzeźbioną sylwetką. Ale wystarczy minuta obserwacji w relacjach z ojcem czy ciotką, by nie było wątpliwości, że to wciąż jest dzieciak, który dopiero co wyrósł z pieluch (a może i to nie). Niedojrzałość emocjonalna wyłazi z niego niczym przysłowiowa słoma z butów. Za piękną twarzyczką kryje się obrażony na cały świat bachor. Owszem, ma powody, żeby czuć gniew, ale on zamiast coś z nim zrobić upaja się swoją arogancją i butą, co naprawdę czyni z niego gnojka. A takie zachowanie musi doprowadzić do tragedii i kiedy się opamięta, może być już za późno na skruchę i bagaż negatywnych emocji powiększy się o poczucie winy.

Sam film jest jednak bardzo dziwny. Rzucają się w oczy przede wszystkim zdawkowe dialogi, które w niczym nie przypominają naturalnych rozmów. Jakby deklamowały je jakieś automaty. A to sprawia, że film pozostał mi trochę obojętny.

Ocena: 6

Komentarze

Chętnie czytane

One Last Thing (2018)

Paradise (2013)

Tracks (2013)

After Earth (2013)

היום שאחרי לכתי (2019)