The Grand Budapest Hotel (2014)

Po dwóch znakomitych filmach Wes Anderson notuje lekki spadek formy. Choć pewnie nie każdy się ze mną zgodzi. "Grand Budapest Hotel" jest bowiem bardzo bliskie "Genialnemu klanowi" i "Pociągowi do Darjeeling", czyli dwóm filmom Andersona, które cenię najmniej (a które mają wielu fanów). Wszystkie te trzy tytuły łączy charakterystyczna konstrukcja bohaterów. Co trudno wyjaśnić, bo przecież wszyscy bohaterowie Andersona są dziwaczni, ale ich ekscentryzm ma różne odcienie. Te prezentowane w tej trójce tytułów najmniej mi pasują. Stąd też zachwyciły mnie tu tylko momenty (głównie pościg w muzeum, wyprawa do obserwatorium, no i oczywiście ucieczka), ale reszta trochę mnie uwierała.


Podobały mi się też niektóre formalne zabiegi. Chwilami "Grand Budapest Hotel" przypomina mi niemiecki ekpresjonizm filmowy, tyle że w polukrowany. Brody i Dafeo wyglądają, jakby grali w "Nosferatu" Murnaua. Do gustu przypadła mi Tilda Swinton (która, podobnie jak w Snowpiercerze, uskutecznia ekstremalne metamorfozy), a także Harvey Keitel. Ale już Ralph Fiennes jakoś mniej mi się podobał. Nie wiem dlaczego, ale jakoś nie przekonał mnie w roli głównego bohatera. Nie do końca też kupuję pomysł z miliardem epizodów. Tylu fantastycznych aktorów pojawia się tu na jedno mgnienie oka. To spore marnotrawstwo.

Ale nawet słabszy Anderson to wciąż kino jak najbardziej warte poświęcenia czasu.

Ocena: 7

Komentarze

Prześlij komentarz

Chętnie czytane

One Last Thing (2018)

Obraz
"Ostatnia rzecz" to kolejny w ostatnim czasie film zrealizowany według formatu dwie osoby chodzą i rozmawiają, który nie przypadł mi do gustu. Zaczynam się zastanawiać, czy to filmowcy nieudolnie się nim posługują, czy też może mi się już ten format "przejadł" i powinienem od niego odpocząć.
Read more »

After Earth (2013)

Obraz
Nie rozumiem. Czy Shyamalan z wiekiem stracił wiedzę na tematy podstawowe, jak chociażby prezentacja bohaterów? To, co pokazał w "1000 lat po Ziemi", chwilami razi totalną amatorszczyzną i brakiem zrozumienia zasad, jakimi rządzi się filmowa narracja. Już sam początek zdumiewa. Najpierw dostajemy dwa prologi. Zupełnie bez sensu zaprezentowane. Potem jest przedstawiony ojciec głównego bohatera. I żeby wbić widzom do głowy, że jest to człowiek niezwykły nie dość, że mówione jest to nam wprost, to jeszcze mamy całą serię scenek rodzajowych potwierdzających jego wyjątkowość. Potem jest niestety jeszcze gorzej. Chwilami przypomina to rzyg bulimiczki, po nagłym ataku obżarstwa. Znajdzie się tu wszystko od szlachetnej orlicy (czy to jest substytut flagi amerykańskiej?), przez kretyńskie mądre myśli rodem z azjatyckich filmów o karate, po Górę Przeznaczenia z Władcy Pierścieni. A wszystko to połączone bez składu i ładu. Shyamalan zupełnie się tym nie przejmuje. Nie ma najmniejsz
Read more »

Hvítur, hvítur dagur (2019)

Obraz
Po "Zimowych braciach" z wielkim zainteresowaniem wyczekiwałem nowego filmu Palmasona. Liczyłem na tendencję wzrostową i kolejne fascynujące widowisko. Dostałem zaś to samo co poprzednio, tyle że pozbawione klimatu. Została jedynie pretensjonalność.
Read more »

The Sun Is Also a Star (2019)

Obraz
"Słońce też jest gwiazdą" należy do tego rodzaju filmowych opowieści, które bardzo lubię. Dwie obce sobie osoby spotykają się, zaczynają ze sobą rozmawiać, a między nimi rodzi się uczucie. Wystarczy para właściwie dobranych aktorów i dobrze napisane dialogi. Nic więcej mi nie jest do szczęścia potrzebne. Niestety okazało się, że nawet tak prosty przepis można sknocić.
Read more »

Paradise (2013)

Obraz
Na papierze "Raj" musiał wyglądać całkiem intrygująco. Oto nastolatka, która przeżyła katastrofę samolotu, traci wiarę. A że wychowywana była w ultra religijnej społeczności, to jej deklaracja, że Boga nie ma, wywołuje szok. Idąc za ciosem dziewczyna pakuje manatki i wyrusza do Las Vegas, gdzie zamierza doświadczyć grzechów, jakimi żyją typowi Amerykanie.
Read more »