Fading Gigolo (2013)
Kolejny po "Getting Go" film, jaki oglądam w ostatnim czasie, który nie istniałby bez muzyki. Choć akurat w "Casanovie po przejściach" jest jej odrobinę mniej. Mimo to stanowi ona tak integralną część, że w zasadzie należy traktować ją jako odrębną bohaterkę. Co zresztą nie powinno dziwić. O tym, że Turturro ma muzyczne wyczucie przekonałem się już przy okazji "Passione". Tamten film zresztą pozostanie moim ulubionym dziełem reżysera. "Casanova po przejściach" jest nieco zbyt zwiewny jak na mój gust.
Turturro porusza kilka interesujących tematów. Na pierwszym planie mamy opowieść o samotności i potrzebie bliskości. "Casanova po przejściach" wpisuje się tu w nurt filmów afirmujących prostytucję. Fioravante jest typową dziwką o złotym sercu, która zarabia sprzedając ciało, ale serce ma czyste i emocjonalne wsparcie oferuje gratis. Jest to również opowieść o pokusie łatwych pieniędzy, której ulegamy nawet o tym nie wiedząc. U Turturro nie ma chwil z wielkim neonem obwieszczającym zatracenie. Sprzedaż siebie następuje stopniowo, krop po kroku, gdy decyzje podejmowane są z pozornym rozsądkiem i jasnym umysłem.
Jednak wszystkie tematy są tylko lekko trącone. Reżyser opowiada bajeczkę - miłą, sympatyczną, trochę wzruszającą, chwilami zabawną, ale cały czas trzymającą się bezpiecznego brzegu. Przez to wyszedłem z kina w poczuciu niedosytu. Myśl przewodnia filmu szybko ze mnie wyparuje. Na dłużej ma szansę zostać ze mną jedynie wspomnienie Vanessy Paradis, która stworzyła naprawdę interesującą kreację.
Ocena: 6
Turturro porusza kilka interesujących tematów. Na pierwszym planie mamy opowieść o samotności i potrzebie bliskości. "Casanova po przejściach" wpisuje się tu w nurt filmów afirmujących prostytucję. Fioravante jest typową dziwką o złotym sercu, która zarabia sprzedając ciało, ale serce ma czyste i emocjonalne wsparcie oferuje gratis. Jest to również opowieść o pokusie łatwych pieniędzy, której ulegamy nawet o tym nie wiedząc. U Turturro nie ma chwil z wielkim neonem obwieszczającym zatracenie. Sprzedaż siebie następuje stopniowo, krop po kroku, gdy decyzje podejmowane są z pozornym rozsądkiem i jasnym umysłem.
Jednak wszystkie tematy są tylko lekko trącone. Reżyser opowiada bajeczkę - miłą, sympatyczną, trochę wzruszającą, chwilami zabawną, ale cały czas trzymającą się bezpiecznego brzegu. Przez to wyszedłem z kina w poczuciu niedosytu. Myśl przewodnia filmu szybko ze mnie wyparuje. Na dłużej ma szansę zostać ze mną jedynie wspomnienie Vanessy Paradis, która stworzyła naprawdę interesującą kreację.
Ocena: 6
Jak miło przeczytać, że jest ktoś, kto zna "Passione" i lubi go, czy uważa, za najlepszy film Turturro. :) Co do "Fading gigolo" - na pewno zobaczę, prędze czy później, z uwagi na obecność Allena, klimat filmu, Turturro a także Paradis, która czym starsza tym bardziej mi się podoba, niestety, Depp nie czuje tego samego.
OdpowiedzUsuń"Passione" jest bardzo dobre, a muzyka jest znakomita. Kupiłem sobie nawet płytę z nią.
OdpowiedzUsuń