Len and Company (2015)

Kino moralnego znudzenia. Ze scenariusza wynika, że "Len i spółka" ma być opowieścią o życiu, o dokonanych wyborach i ich konsekwencjach, a także o nadziejach na przyszłości. Odnoszący sukcesy w branży muzycznej Len przechodzi kryzys i zmienia się w pustelnika. Obdarzony jest jednak małą wyobraźnią, więc zaszył się w domku, w którym łatwo odnajdują go jego wkraczający w dorosłe życie syn oraz młoda gwiazdeczka pop, którą bohater uczynił sławną. Mężczyzna chce być sam, by przewartościować swoje życie. Ale to za sprawą dwójki intruzów oraz pomagającego mu w pracach domowych licealisty przejrzy na oczy.

Nie brzmi zbyt oryginalnie i rzeczywiście film nie ma zbyt wiele do zaoferowania. Oglądając tę mdłą opowiastkę pozbawioną i barwnych postaci i błyskotliwych dialogów, odnosiłem wrażenie, że nawet reżyser znudzony jest historią, którą stara się opowiedzieć. Aktorzy utrzymują poziom minimum. Intelektualnie jest to totalne zero. Emocjonalnie jest niewiele lepiej. Po zakończonym seansie nie miałem w ogóle poczucia, że jakiś film obejrzałem.

Ocena: 4