(2009) עיניים פקוחות

No cóż, chyba miałem zbyt wysokie oczekiwania wobec tego filmu, ale muszę przyznać, że się rozczarowałem. "Oczy szeroko otwarte" oglądałem z poczuciem deja vu, temat przypomina mi bowiem krótkometrażówkę "ואהבת", o której pisałem w kwietniu. Nawet zakończenie mają (niestety) podobne. Jednak to właśnie krótkometrażówkę będę wspominał lepiej.

Film Tabakama ma bardzo duży potencjał. Początek sugeruje dramat egzystencjalny z jawnie postawionym pytaniem kto jest grzesznikiem, ten kto jest abstynentem czy też ten kto nie jest oraz czego dotyczyć ma wewnętrzna walka (to, co Arabowie nazwą dżihadem)? Niestety szybko pytania zostają zdemaskowane jako dekoracje ortodoksyjnej społeczności, na tej samej zasadzie co peruka Riwki. Podobał mi się też pomysł z niewierną Sarą jako historia paralelna do historii Aarona i Ezriego. Bardzo ciekawym mogło być też rozwinięcie wątku żony Aarona. Ostatecznie jednak okazuje się, że Tabakama najbardziej interesuje wątek socjologiczny, czyli dylemat jednostka a grupa, w tym przypadku (i przynajmniej dla mnie) najmniej interesującym.

Co zatem pozostaje z filmu? Piękne zdjęcia, przede wszystkim portretowe zbliżenia twarzy, Ran Danker, który w Izraelu jest zdaje się dość popularnym piosenkarzem i Iftach Ophir, który mam nadzieję dopiero zaczyna aktorską karierę.

Ocena: 6