Legend of the Guardians: The Owls of Ga'Hoole (2010)
Po "Watchmen" z dużym sceptycyzmem zacząłem podchodzić do Zacka Snydera. Jego reżyserski manieryzm zaczął ocierać się o śmieszność. Idąc na "sowy" byłem przekonany, że czeka mnie spore rozczarowanie. I pewnie dlatego film tak bardzo mnie zaskoczył. To zdecydowanie najlepszy film Snydera, który zaostrza apetyt na "Sucker Punch".
"Sowy" zwracają na siebie uwagę już wizualną stroną. Warner filmem tym rehabilituje się za blamaż związany z 3D "Starcia Tytanów", który był powszechnie krytykowany. Tu nikt nie powinien powiedzieć złego słowa. Animacja jest przepiękna, zachwyca i konstrukcja postaci i dbałość o detale. 3D jest bardzo dobrze wkomponowane i przyjemne dla oka.
Sam w sobie film jest prawdziwą baśnią. Nie disnejowską bajeczką, ułagodzoną i tak słodziutką, że chce się rzygać. Snyder nie bał się mrocznych tonów, przez co film miejscami jest dość brutalnych i do tego porusza dość ważne, uniwersalne tematy. Mamy więc wątek rodzinnej zdrady, który już dawno w produkcji bądź co bądź familijnej nie został w taki potraktowany. Mamy też przemoc, która z jednej strony jest pokazana w sposób bardzo atrakcyjny, ale z drugiej strony pokazane są też jej koszty, postać podstarzałego herosa, który z dużą dozą cynizmu patrzy na entuzjazm innych w chwytaniu za broń. On wie, że wojny czasem nie da się uniknąć, lecz to wcale nie znaczy, że przestaje być złem.
W "Sowach" roi się od bardzo 'snyderowych' scen, które w kinie aktorskim chyba by nie przeszły. Zwolnione tempo, fetyszyzacja kasty wojowników – zupełnie jak w "300". Snyder balansuje na granicy pastiszu i kiczu, ale jednak w animacji się wybronił. "Legendy sowiego królestwa" okazały się jedyną obok "Jak wytresować smoka" animacją 3D w tym roku, którą naprawdę warto zobaczyć.
Ocena: 8
"Sowy" zwracają na siebie uwagę już wizualną stroną. Warner filmem tym rehabilituje się za blamaż związany z 3D "Starcia Tytanów", który był powszechnie krytykowany. Tu nikt nie powinien powiedzieć złego słowa. Animacja jest przepiękna, zachwyca i konstrukcja postaci i dbałość o detale. 3D jest bardzo dobrze wkomponowane i przyjemne dla oka.
Sam w sobie film jest prawdziwą baśnią. Nie disnejowską bajeczką, ułagodzoną i tak słodziutką, że chce się rzygać. Snyder nie bał się mrocznych tonów, przez co film miejscami jest dość brutalnych i do tego porusza dość ważne, uniwersalne tematy. Mamy więc wątek rodzinnej zdrady, który już dawno w produkcji bądź co bądź familijnej nie został w taki potraktowany. Mamy też przemoc, która z jednej strony jest pokazana w sposób bardzo atrakcyjny, ale z drugiej strony pokazane są też jej koszty, postać podstarzałego herosa, który z dużą dozą cynizmu patrzy na entuzjazm innych w chwytaniu za broń. On wie, że wojny czasem nie da się uniknąć, lecz to wcale nie znaczy, że przestaje być złem.
W "Sowach" roi się od bardzo 'snyderowych' scen, które w kinie aktorskim chyba by nie przeszły. Zwolnione tempo, fetyszyzacja kasty wojowników – zupełnie jak w "300". Snyder balansuje na granicy pastiszu i kiczu, ale jednak w animacji się wybronił. "Legendy sowiego królestwa" okazały się jedyną obok "Jak wytresować smoka" animacją 3D w tym roku, którą naprawdę warto zobaczyć.
Ocena: 8
Ps. Nie zrozumiem MPAA. Jakim cudem film otrzymał kategorię PG.
Pps. Film ma u mnie duży plus za Dead Can Dance
Ppps. Polski dubbing jest dobrze zrobiony, ale chętnie obejrzałbym w wersji oryginalnej.
Komentarze
Prześlij komentarz