Orphan (2009)

"Sierota" to koronny dowód na to, że za horrory i thrillery psychologiczne nie powinny brać się wielkie wytwórnie filmowa. Zwłaszcza jeśli mają to być horroru z rodzaju tych "niepokojących". Pomysły są tu świetne, ale zachowawczość wytwórni sprawia, że nie można ich w pełni zrealizować. Lepiej byłoby, gdyby filmy takie robiły niszowe studia.

Pomysł "Sieroty" jest wręcz znakomity: lolitka jako czarna wdowa. Dla mnie bomba – "Hard Candy" w wersji gore. Niestety przez cały film Jaume Collet-Serra wije się i kombinuje, jak tu pokazać historię morderczej dziewczynki bez zbytniego akcentowania tego, co jest motywem jej zbrodni: erotycznego zainteresowania swoim adoptowanym ojcem. W ten sposób zamiast mrocznej atmosfery, lepkiej od niewypowiedzianych pragnień i aluzji, otrzymałem typową, miejscami dość siermiężną i zdecydowanie za długą powiastkę bez żadnego twistu i zaskoczenia. Nie jest to film zły, ale potencjalnie mogła być to rzecz kultowa. I tylko pointa mnie rozbawiła. "Sierota" okazuje się przestrogą dla wszystkich mężów tego świata: słuchajcie swoich żon, jeśli nie chcecie źle skończyć.

Duży plus za obsadę. Vera Fermiga jak zawsze wspaniała. A Peter Sarsgaard, cóż, czy istnieje ktoś, kto nie chciałby, żeby było on jego/jej "tatusiem"?

Ocena: 6