The Captive (2014)

Atom Egoyan wciąż nie może się pozbierać. Jego ostatnim udanym filmem była "Adoracja". Od tamtej pory błąka się we mgle. Słyszy dzwony, ale nie potrafi wskazać, w którym kościele. Jego fabuły budowane są na intrygujących pomysłach, które pozostają martwe, pozbawione emocjonalnego pierwiastka, który byłby w stanie poruszyć mnie tak, jak kiedyś "Podróż Felicji" czy "Ararat".



Na szczęście "Pojmani" to krok w dobrym kierunku (kiedy zestawi się ich z "Chloe" czy "Diabelską przełęczą"), ale w porównaniu z "Podróżą Felicji" jest to cień cienia. Film opowiada skomplikowane losy ludzi związanych z porwaniem pewnej dziewczynki. Oglądamy zrozpaczonych rodziców, którzy po ośmiu lata wciąż żyją tragedią. Widzimy policjantów, choć raczej w relacjach z rodzicami niż zajmujących się sprawą. I w końcu możemy śledzić losy porywacza i porwanej dziewczyny.

Egoyan buduje fascynującą i zaskakująco świeżo pokręconą intrygę. Ale nic z tego nie wynika. Reżyser zatrzymał się w pół kroku i zamarł. Jego bohaterowie więc snują się po ekranie bez składu i ładu, co nawet sprawnie maskowane jest przez zaburzenie linii czasowej. Wiele mówią o emocjach, ale ja ich nie czułem. Od czasu do czasu pojawiają się sceny, które nie mają żadnego sensu fabularnego, za to kluczowe sekwencje przemykają bez właściwej oprawy. Wszystko jest tu boleśnie poprawne: gra aktorów (kolejna dobra rola Reynoldsa), zdjęcia, muzyka. Ale przypomina to kurę, która próbuje wzbić się w powietrze. Jest w tym coś groteskowego i smutnego zarazem.

Na tle innych filmów (chociażby wspomnianego w wpisie poniżej "Początku") "Pojmani" trzymają poziom przyzwoitości. Jednak od Egoyana oczekuję więcej.

Ocena: 6

Komentarze

Prześlij komentarz

Chętnie czytane

One Last Thing (2018)

Obraz
"Ostatnia rzecz" to kolejny w ostatnim czasie film zrealizowany według formatu dwie osoby chodzą i rozmawiają, który nie przypadł mi do gustu. Zaczynam się zastanawiać, czy to filmowcy nieudolnie się nim posługują, czy też może mi się już ten format "przejadł" i powinienem od niego odpocząć.
Read more »

Son of a Gun (2014)

"Son of a Gun" to bajka dla grzecznych chłopców. W filmie reprezentuje ich Brenton Thwaites jako JR. Jego losy mają stanowić dowód na to, że ewolucja nie istnieje, a w każdym razie nie w myśl zasady "silny zawsze wygrywa". JR jest śliczny, szlachetny, naiwny, wierzy w miłość, lojalność i sprawiedliwość. Jest więc postacią, która w kinie akcji idzie zazwyczaj jako pierwsza do odstrzału albo też zostaje zrobiona na szaro na samym końcu. Losy JR jednak układają się zupełnie inaczej. Ma szansę na pieniądze i dziewczynę, a przy okazji prawie nie upaćka swojej duszy grzechami ciężkimi.
Read more »

After Earth (2013)

Obraz
Nie rozumiem. Czy Shyamalan z wiekiem stracił wiedzę na tematy podstawowe, jak chociażby prezentacja bohaterów? To, co pokazał w "1000 lat po Ziemi", chwilami razi totalną amatorszczyzną i brakiem zrozumienia zasad, jakimi rządzi się filmowa narracja. Już sam początek zdumiewa. Najpierw dostajemy dwa prologi. Zupełnie bez sensu zaprezentowane. Potem jest przedstawiony ojciec głównego bohatera. I żeby wbić widzom do głowy, że jest to człowiek niezwykły nie dość, że mówione jest to nam wprost, to jeszcze mamy całą serię scenek rodzajowych potwierdzających jego wyjątkowość. Potem jest niestety jeszcze gorzej. Chwilami przypomina to rzyg bulimiczki, po nagłym ataku obżarstwa. Znajdzie się tu wszystko od szlachetnej orlicy (czy to jest substytut flagi amerykańskiej?), przez kretyńskie mądre myśli rodem z azjatyckich filmów o karate, po Górę Przeznaczenia z Władcy Pierścieni. A wszystko to połączone bez składu i ładu. Shyamalan zupełnie się tym nie przejmuje. Nie ma najmniejsz
Read more »

The Entitled (2011)

Obraz
"Idealny plan" żeruje na coraz głębszych podziałach ekonomicznych amerykańskiego społeczeństwa. Ale robi to w przedziwny sposób, ponieważ stając po stronie biednych, jednocześnie biedakami pogardza. W tym filmie wszyscy są źli, a skoro tak, to lepiej być wrednym i bogatym. Do tego morał filmu jest mało moralny. Paul jest na tyle inteligentny, że wcale nie musiał czekać, aż ktoś da mu szansę. Nie musiał też sięgać po zbrodnię, by się wykazać. Ale tak było mu po prostu łatwiej. Nie dość, że jednak jest leniem, to jeszcze draniem, który dla oczyszczenia sobie sumienia nie waha się wykorzystać chorej matki. Część poświęcona intrydze nie jest zbyt oryginalna. A że dodatkowo polski tytuł zdradza finał, to i żadnego zaskoczenia nie budzi (choć technicznie plan Paula nie był idealny, popełnił dwa błędy, dzięki którym może zostać zidentyfikowany). Dlatego też ciekawiej wypada warstwa społeczna, obserwacji relacji zarówno pomiędzy bogatymi rodzicami jak i pomiędzy Paulem a pozosta
Read more »

The Sun Is Also a Star (2019)

Obraz
"Słońce też jest gwiazdą" należy do tego rodzaju filmowych opowieści, które bardzo lubię. Dwie obce sobie osoby spotykają się, zaczynają ze sobą rozmawiać, a między nimi rodzi się uczucie. Wystarczy para właściwie dobranych aktorów i dobrze napisane dialogi. Nic więcej mi nie jest do szczęścia potrzebne. Niestety okazało się, że nawet tak prosty przepis można sknocić.
Read more »