Atmósfera (2010)

Hernández w wersji postapokaliptycznej. Oczywiście tylko z pozoru. W rzeczywistości jest to bowiem ta sama, co zawsze u niego, historia o potrzebie kontaktu z drugą osobą. Tutaj dodał do tego aspekt śmiertelności, a w szczególności pamięci. To opowieść o wieczności kwantowej, o trwaniu ponieważ nie ma obserwatora, który mógłby stwierdzić co innego. W sumie nawet niezłe.


Ocena: 5

Komentarze

Chętnie czytane

Дурак (2014)

The Surface (2015)

(2020) شیطان وجود ندارد

The Gambler (2014)

Στρέλλα (2009)