Atmósfera (2010)

Hernández w wersji postapokaliptycznej. Oczywiście tylko z pozoru. W rzeczywistości jest to bowiem ta sama, co zawsze u niego, historia o potrzebie kontaktu z drugą osobą. Tutaj dodał do tego aspekt śmiertelności, a w szczególności pamięci. To opowieść o wieczności kwantowej, o trwaniu ponieważ nie ma obserwatora, który mógłby stwierdzić co innego. W sumie nawet niezłe.


Ocena: 5

Komentarze

Chętnie czytane

Whiplash (2014)

The Revenant (2015)

En kort en lang (2001)

Dheepan (2015)