Pelo malo (2013)

Junior ma dziewięć lat i myśli jedynie o włosach. Swoich włosach, które bardzo mu się kręcą. Chłopak chce je jednak wyprostować, bo wierzy, że lepiej będzie wyglądać. A wygląd jest dla niego ważny - musi bowiem zrobić sobie zdjęcie do szkolnej legitymacji. Junior jest sobą, a ponieważ ma tylko dziewięć lat, nie zastanawia się nad tym, co to znaczy. Jego matka jednak tak. Chłopak nie rozumie, dlaczego kobieta jest przeciwna prostowaniu włosów, dlaczego zabrania mu zbliżać się do przystojnego nastolatka-sprzedawcy, dlaczego rozzłościła się, kiedy w autobusie przypadkowo dotknął mężczyzny lub kiedy zaczyna nucić piosenki. Junior wiele wie już o świecie, o gwałtach, o zabójstwach, przemocy. O tym, kim jest, nie wie jeszcze nic.

"Zła fryzura" to obraz z życia chłopaka, który wciąż jest dzieckiem, ale jego zachowanie już wskazuje na to, kim zapewne będzie, gdy dorośnie. Twórcom udało się całkiem wiarygodnie ukazać ów okres pomiędzy. Gdy nasze Ja dokonuje już swojej ekspresji, ale czyni to w sposób intuicyjny, bez zrozumienia, co to dokładnie oznacza. Pokazuje naturalność wynikającą z potrzeby bycia sobą, jak również chaos, jakim jest reakcja świata, który inaczej interpretuje owe zachowania.

"Zła fryzura" to również ciekawe spojrzenie na życie w wenezuelskim blokowisku, wśród ludzi o niewielkich dochodach. Obserwujemy ich codzienność to, w jaki sposób są świadomi brutalności i zagrożeń, a zarazem żyją w miarę normalnie, może nawet beztrosko.

Nie jest to film, który odcisnął na mnie wyraźne piętno. Jest to jednak solidna robota, przemyślana i konsekwentnie zrealizowana. I za to się twórcom należą pochwały.

Ocena: 6