Retake (2016)

O prostytucji mówi się czasami, że jest to jeden z najstarszych zawodów świata. Zapominamy jednak, dlaczego. Nie pamiętamy, że przecież istniało w niektórych kulturach coś takiego jak prostytucja sakralna, której rola w życiu duchowym, dziś powiedzielibyśmy psychicznym, odgrywała istotną rolę. Tę rolę świetnie opisuje psychoanaliza pojęciami przeniesienia i przeciwprzeniesienia. Ale psychoanaliza chciałaby je utrzymać w pruderyjnych ryzach.



"Jeszcze raz" pokazuje, że w dzisiejszych czasach przydałaby się prostytucja sakralna z prawdziwego zdarzenia, która wykorzystując cielesność pozwalałaby uleczyć duszę. Bo właśnie o cierpieniu, poczuciu straty, tęsknocie i procesie leczenia, który możliwy jest za sprawą nawiązania się intymnej relacji, jest ten film.

Dla młodego chłopaka sprzedającego swoje ciało za pieniądze ma to być świetna okazja na łatwe zarobienie sporej kasy. Przez kilka dni ma towarzyszyć starszemu mężczyźnie odgrywając po drodze rolę jego chłopaka. Bułka z masłem. Czy aby na pewno? Chłopak wkrótce orientuje się, że za wymaganiami mężczyzny kryje się jakaś historia. A że jest osobą empatyczną, granica wyznaczona przez wymianę pieniędzy zaczyna się zacierać. Chłopak zbliża się do mężczyzny, a ten wbrew sobie zaczyna się przed nim otwierać. I tak po raz pierwszy od dekady stanie przed szansą, by zamiast odtwarzać przeszłość w końcu ją przepracować.

Nick Corporon pozytywnie mnie zaskoczył. "Jeszcze raz" to film zaskakująco intymny, potrafiący stworzyć klimat bliskości i autentyzmu. Dwójka głównych aktorów tworzy zgrany duet, dzięki czemu sprzeczne emocjonalne impulsy udaje się im wygrać w sposób wiarygodny. Jest w tym filmie piękno, ciepło, bliskość, ale też ból, żałoba i egzystencjalna pustka. Słowem: dobre kino.

Ocena: 7

Komentarze

Chętnie czytane

Hvítur, hvítur dagur (2019)

Daddy's Home 2 (2017)

One Last Thing (2018)

Paradise (2013)

Tracks (2013)