Los amigos raros (2014)
Grupa osób opowiada przed kamerą o swoich doświadczeniach z pewnym młodym, obiecującym reżyserem. Ich opowieści przeplatane są scenkami rodzajowymi z interakcji, o których opowiadają bohaterowie. Z ich słów wynika, że reżyser nie żyje, prawdopodobnie popełnił samobójstwo.
Formuła tego filmu jest naprawdę bardzo prosta. Znaczna część zbudowana została na monologach. A jednak w tym filmie to wystarcza. Twórcy udało się stworzyć interesującą opowieść o ludzkich interakcjach, jak również nakreślić ciekawe portrety psychologiczne. Wyszła z tego zaskakująco skomplikowana, a przez to fascynująca opowieść o życiu, o tym, co nas pociąga w innych ludziach, o iluzjach, jakimi się karmimy i nadziejach, które nie zawsze się spełniają.
Choć nie jest to krótki metraż, to jednak ma typowy dla niego twist/pointę na końcu. Fajnie zmienia perspektywę, ale jednocześnie nie sądzę, by tak naprawdę była to rzecz niezbędna. Film już wcześniej przykuł moją uwagę i nie potrzebowałem tej przewrotnej kropki nad i.
Ocena: 7
Formuła tego filmu jest naprawdę bardzo prosta. Znaczna część zbudowana została na monologach. A jednak w tym filmie to wystarcza. Twórcy udało się stworzyć interesującą opowieść o ludzkich interakcjach, jak również nakreślić ciekawe portrety psychologiczne. Wyszła z tego zaskakująco skomplikowana, a przez to fascynująca opowieść o życiu, o tym, co nas pociąga w innych ludziach, o iluzjach, jakimi się karmimy i nadziejach, które nie zawsze się spełniają.
Choć nie jest to krótki metraż, to jednak ma typowy dla niego twist/pointę na końcu. Fajnie zmienia perspektywę, ale jednocześnie nie sądzę, by tak naprawdę była to rzecz niezbędna. Film już wcześniej przykuł moją uwagę i nie potrzebowałem tej przewrotnej kropki nad i.
Ocena: 7
Komentarze
Prześlij komentarz