Brother's Keeper (2008)

Rozczarowanie. Znów dobry pomysł, ale wykonanie dalekie od doskonałości. Jedynym zaskoczeniem może być nekrofilia, ale już gra słowna w tytule zdradza kto jest czyim stróżem. Do tego te usprawiedliwiania są tak nieprzekonujące, że nawet jako przerysowanie postaci nie funkcjonują. Każdy z elementów oddzielnie wydaje się niezły, lecz kompletnie do siebie nie pasują.


Ocena: 4

Komentarze

Prześlij komentarz

Chętnie czytane

En kort en lang (2001)

Obraz
Oto najstarsza historia świata. Mężczyzna spotyka kobietę. Oboje są wstawieni i tak dochodzi do pocałunku. Ona jest mężatką. On właśnie się oświadczył. A jednak ten pocałunek to nie tylko efekt promili szarżujących w ich krwiobiegach. Wkrótce jeden pocałunek doprowadzi do kolejnego, a od niego już niedaleka droga do łóżka. Prawda, że brzmi znajomo? Ale tym razem w historii jest twist. I to dość niezwykły, praktycznie niespotykany w kinie. Co swoją drogą jest dość dziwne. Otóż mężczyzną w tym zakazanym związku jest gej. Kobietą żona brata jego partnera. O ile filmów w drugą stronę jest bez liku, o tyle historii gejów flirtujących z heteroseksualizmem jest jak na lekarstwo. Niestety Duńczycy nie posunęli się aż tak daleko jak choćby Brytyjczycy w "Sypialniach i przedsionkach" i flirt Madsa Mikkelsena z kobietą jest tylko przejściową fazą. Co też dużo mówi o współczesnym kinie. Jako fan zarówno Mikkelsena jak i skandynawskiego kina miałem nadzieję na całkiem niezłą rozrywkę....
Read more »

The Wolf of Wall Street (2013)

Obraz
Witajcie w piekle. Jest to miejsce, gdzie spełniają się marzenia... wszystkie marzenia. Pod warunkiem, że marzą wam się tony gotówki, szybkie samochody, jeszcze szybsze panienki i niekończący się strumień dragów i wódy. "Wilk z Wall Street" pokazuje, jak żyje się w grzechu i wierzcie mi, po obejrzeniu filmu nikt z was nie będzie myślał o niebie. Jeśli jest jakiś film, który zasługuje na ekskomunikę, to jest nim właśnie najnowsze dzieło Martina Scorsese. "Wilk z Wall Street" gloryfikuje bowiem wszystko to, z czym walczy kościół. Choć "gloryfikuje" chyba nie jest do końca odpowiednim słowem. Sugeruje ono, że Scorsese wybiela swoich bohaterów, akcentuje zalety hedonistycznego stylu życia, a bagatelizuje jego wady. Tak wcale nie jest. Scorsese postawił przed nami zwierciadło, w którym ukazał amerykański sen, z całym inwentarzem plusów i minusów. Widzimy jaką cenę trzeba zapłacić za luksus, jak niszczycielski jest ów absolutny hedonizm. Ale "Wilk z Wa...
Read more »

Chronicle (2012)

Obraz
Z komiksowymi filmami jest jak z adaptacjami Dicka: najlepsze nie mają nic wspólnego z literackim pierwowzorem. Dlatego tak kiedyś spodobał mi się "Donnie Darko" i dlatego teraz przekonałem się do "Kroniki". Ten film bowiem to studium narodzin komiksowego czarnego charakteru. I to cholernie udane. Twórcy zostawili wszystkie kanoniczne elementy komiksowego uniwersum (skaza charakteru, trauma, niespodziewane zdobycie mocy, kryzys, wdzianie kostiumu, przekroczenie progu szaleństwa), lecz jednocześnie usunęli z niego jawne oznaki komiksowej adaptacji. Stąd wybrany styl a la found footage, stąd tanie efekty (choć tu pewnie więcej do powiedzenia miał budżet). Oglądając "Kronikę" nie ma się w ogóle wrażenia, że jest to komiksowa opowieść. Tylko ci, którzy przeczytali parę ilustrowanych opowieści o superbohaterach odczytają nawiązania. Mimo wszystko forma found footage to broń obosieczna. Z jednej strony pozwoliła twórcom na bardzo duży dystans i swobodę. ...
Read more »

Матильда (2017)

Obraz
Sporo sobie obiecywałem po tym filmie. Historia młodej Matyldy Krzesińskiej i jej związków z mężczyznami z carskiego rodu Romanowów jest naprawdę fascynująca. Co też miała w sobie, że potrafiła omotać kilku przedstawicieli rodu? Jak radziła sobie z tymi wszystkimi związkami? Jak oni radzili sobie z faktem, że ich konkurentami o jej rękę są kuzyni... czy ojciec?
Read more »

Take Shelter (2011)

Obraz
Niesamowity film. Można go odczytywać jako skromny dramat jednostki popadającej w szaleństwo i dobrze zdającej sobie z tego sprawę. Można też patrzeć na film jak na historię o współczesnym Noem. A tak naprawdę nie należy oddzielać tych dwóch spraw, bo, jak mistrzowsko pokazał Jeff Nichols, jedno wcale nie wyklucza drugiego. Trochę żal mi Michaela Shannona, bo niestety został zaszufladkowany. Ale granie szaleńców wychodzi mu naprawdę znakomicie. Jego Curtis to postać tak skomplikowana, że aż trudno uwierzyć, że jednemu aktorowi udało się ją aż tak dobrze oddać we wszystkich jej niuansach. Ten obezwładniający go strach, że być może jest na tej samej drodze, co jego matka zamknięta w wariatkowie. Ale jeszcze większy strach czuje przed tym, co jego sny zapowiadają. Tę dwoistość natury najlepiej oddaje scena (słusznie) usunięta z ostatecznej wersji, gdzie na pytanie, dlaczego buduje schron, choć przecież nie wierzy w swoje sny, odpowiada, że bezpieczny zawsze ubezpieczony. "Tak...
Read more »