You Don't Like the Truth: 4 Days Inside Guantanamo (2010)
To nie jest film dla ludzi o słabych nerwach, dużej empatii i wierze w demokrację. "Nie zależy wam na prawdzie" to oskarżenie świata zachodniego o to, że nie postępuje zgodnie z wartościami, które sam głosi i które ponoć broni na całym świecie. Na przykładzie młodego chłopaka pokazano jako powierzchowna jest demokracja i poszanowanie praw człowieka.
Nieletni Omar Khadar został schwytany w Afganistanie, posądzony o zabicie w ataku terrorystycznym amerykańskiego żołnierza, torturowany, a w końcu osadzony w Guantanamo, gdzie próbowano wymusić na nim zeznania pasujące do ich teorii. Film bazuje na odtajnionym materiale z czterech dni przesłuchań. Komentują go współtowarzysze niedoli, obrońcy praw człowieka, a nawet jeden z tych, którzy torturowali Afgańczyków w tajnych bazach. To, co zobaczyłem na ekranie (w szczególności wydarzenia z drugiego dnia) wstrząsnęły mną. Rozumiem ich pragmatyczne znaczenie (tak samo, jak rozumiem dlaczego zdecydowano się zamordować bezbronnego Bin Ladena, niż aresztować go i postawić przed sądem). Brutalne, "niecywilizowane", traktowanie terrorystów (czy w ogóle osób podejrzanych jedynie o terroryzm) jest z całą pewnością łatwiejszym rozwiązaniem i bardziej efektywnym, nawet jeśli po drodze cierpią niewinni. Postępowanie zgodnie z normami państwa prawa może bowiem sprawić, że przy braku dowodów część terrorystów wyszłaby na wolność.
Choć zabrzmi to okrutnie, brutalność tortur sama w sobie mnie nie rusza (przypomina mi się świetny w swej przewrotności film "Pięć palców"). To, co uważam za niedopuszczalne to obłuda i podwójne standardy. Nie ma żadnego uzasadnienia dla sankcjonowanie tortur pod przykrywką prawnych wyjątków. Ci, którzy przystają na tortury, choćby przez zaniechanie, nie moją prawa podawać się za tych, którzy stają na straży wolności. Jeśli to czynią sankcjonują jedynie zachowania terrorystów, którzy przecież twierdzą to samo i zachowują się tak samo.
Ocena: 7
Nieletni Omar Khadar został schwytany w Afganistanie, posądzony o zabicie w ataku terrorystycznym amerykańskiego żołnierza, torturowany, a w końcu osadzony w Guantanamo, gdzie próbowano wymusić na nim zeznania pasujące do ich teorii. Film bazuje na odtajnionym materiale z czterech dni przesłuchań. Komentują go współtowarzysze niedoli, obrońcy praw człowieka, a nawet jeden z tych, którzy torturowali Afgańczyków w tajnych bazach. To, co zobaczyłem na ekranie (w szczególności wydarzenia z drugiego dnia) wstrząsnęły mną. Rozumiem ich pragmatyczne znaczenie (tak samo, jak rozumiem dlaczego zdecydowano się zamordować bezbronnego Bin Ladena, niż aresztować go i postawić przed sądem). Brutalne, "niecywilizowane", traktowanie terrorystów (czy w ogóle osób podejrzanych jedynie o terroryzm) jest z całą pewnością łatwiejszym rozwiązaniem i bardziej efektywnym, nawet jeśli po drodze cierpią niewinni. Postępowanie zgodnie z normami państwa prawa może bowiem sprawić, że przy braku dowodów część terrorystów wyszłaby na wolność.
Choć zabrzmi to okrutnie, brutalność tortur sama w sobie mnie nie rusza (przypomina mi się świetny w swej przewrotności film "Pięć palców"). To, co uważam za niedopuszczalne to obłuda i podwójne standardy. Nie ma żadnego uzasadnienia dla sankcjonowanie tortur pod przykrywką prawnych wyjątków. Ci, którzy przystają na tortury, choćby przez zaniechanie, nie moją prawa podawać się za tych, którzy stają na straży wolności. Jeśli to czynią sankcjonują jedynie zachowania terrorystów, którzy przecież twierdzą to samo i zachowują się tak samo.
Ocena: 7
Komentarze
Prześlij komentarz