Shark Night 3D (2011)
"Noc rekinów 3D" to film z gatunku revenge of the rednecks. Skierowany jest do białych widzów z klas niższych, którzy mogą oglądać, jak na ekranie masakrowani są ci, których na co dzień nienawidzą. A swą zemstę dokonują przy pomocy narzędzi będących symbolami zniewolenia: ogłupiającej rozrywki reality show i chciwości.
Pierwszymi ofiarami muszą zatem być rasowi odmieńcy: czarny chłopak i latynoska dziewczyna. Ich zbrodnią jest to, że mają czelność zachowywać się jak bogaci biali zamiast znać swoje miejsce i wiedzieć, że najgorszy biały jest i tak od nich o tysiąc razy lepszy.
Potem przychodzi pora na rasowo czystych, ale moralnie zepsutych: czyli puszczalską dziewczynę i leniwego chłystka. Nie zasłużyli na pieniądze i wygody, jakimi są otaczani. Inni harują za psie wynagrodzenie, a ci rozkładają nogi albo bawią się swoimi gadżetami i mają wszystko w dupie.
 |
| (Chris Carmack) |
Jednak paradoks gatunku revenge of the rednecks polega na tym, że jego twórcy w większości przypadków odmawiają redneckom pełnej satysfakcji. Pod koniec zatem muszą dostać za swoje, bo chciwość, zazdrość to grzechy przeciwko Bogu, kara jest zatem nieunikniona. Nawet jeśli słusznie masakrowali, to ponieważ ich intencje nie były czyste, zbawienie mogą dostąpić tylko przez własną śmierć.
Nie wiem, co ludziom się nie podoba w "Nocy rekinów". Film został sprawnie opowiedziany. Formuła jest klarowna, narracja trzyma tempo. Nie każdy film musi być masakrycznie krwawy. Owszem, chwilami stężenie głupoty jest niezwykłe (np. rekin, który nie ma problemu z dogonieniem pędzącej motorówki, ale nie radzi sobie z pływającym kujonem albo pies, który wyskakuje z wody na pokład statku jakby wyrzucono go z katapulty) ale mnie wydało się to zabawne. Całość wyraźnie została zrobiona z myślą o młodszych widzach i swoim charakterem przypomina opowieści o duchach i potworach opowiadane przy ogniskach.
Ocena: 5
Komentarze
Prześlij komentarz