Život i smrt porno bande (2009)


"Život i smrt porno bande" porównywane jest do "Srbskiego filmu". Dlatego też po niego sięgnąłem. Niestety pod względem brutalności czy hardcore'u scen, daleko mu do swego filmowego brata. Z "Srbskim filmem" łączy go jedynie tematyka.


Obraz Mladena Ðorđevicia to pesymistyczna wizja świata zniszczonego przez wojnę. Walki na froncie są już może przeszłością, ale wojna w ludzkiej duszy tak szybko nie ustaje. Pozostaje spustoszenie, z którego można sobie nie zdawać sprawy, który może w ogóle nie być z wojną wiązany, a który sprawia, że całe serbskie pokolenia są spisane na straty. Zatopienie się w świecie seksu i śmierci ma przynieść zapomnienie, wypełnić pustkę, nadać sens życiu. Ale jest to jak karmienie czarnej dziury – nic jej nie wypełni. Koniec może być tylko jeden: smrt.

Chociaż nie. Ðorđević daje jedną drogę wyjścia i jest ona zaskakująco konserwatywna: to kościół i wiara. Tylko tam można znaleźć balsam na zranioną duszę. Problem w tym, że nie każdy jest w stanie rozpoznać uzdrowicielską wartość.

Utrzymana w paradokumentalnym stylu całość jest interesującym obrazem, ale nie robi specjalnie dużego wrażenia. No może scena z robieniem loda osłowi jest tu wyjątkiem. Reszta nie jest bardziej krwawa niż "Piła".

Ocena: 6

Komentarze

Prześlij komentarz

Chętnie czytane

Szczęścia chodzą parami (2022)

Obraz
Najpopularniejsza w popkulturze definicja szaleństwa brzmi: robienie wciąż to samo i oczekiwanie innych rezultatów. Jeśli to prawda, to w takim razie wszyscy twórcy polskich komedii romantycznych powinni zostać zamknięci w wariatkowie. Dawno nie widziałem żadnej polskiej komedii romantycznej, ale po filmie "Szczęścia chodzą parami" dochodzę do wniosku, że nic nie straciłem. To jest wciąż ta sama komedia, jakie widziałem dekadę temu.
Read more »

The Family Tree (2020)

Obraz
"The Family Tree" to przykład kina niemal amatorskiego. Od strony technicznej jest tu naprawdę sporo problemów. Największym mankamentem był oczywiście dźwięk, a próby maskowania (przez wyłączanie go i nakładanie muzyki) tylko go podkreślał. Kuleje też tempo. Film trwa ponad 2 godziny, choć nie ma ku temu żadnego powodu. Część scen (np. pokaz mody) można było bez żadnego uszczerbku skasować, innym przydałoby się ostre cięcie.
Read more »

The Rambler (2013)

Obraz
Kino eksperymentalne, które niczym brzytwa podzieli widzów. Ci, którzy potrafią wytrzymać bez odpowiedzi na kluczowe pytania, będą w stanie przeniknąć w świat onirycznych (nie)możliwości. Jeśli jednak poszukiwanie sensu przysłania wszystko inne, "Wędrowiec" okaże się niezrozumiałym bełkotem, nudnym, pustym i głupim. Ja należę do tej pierwszej grupy. Choć muszę przyznać się, że i mnie chwilami film trochę męczył. Wydał mi się bowiem próbą kopiowania Lyncha zamiast szukania własnego głosu. Ale jednocześnie spodobało mi się to, jak konsekwentnie reżyser wprowadza widzów w świat szaleństwa, snów bez wyjaśniania mechanizmów, jakimi ta rzeczywistość się rządzi. Ja uznałem, że nic z tego, co pokazano, nie dzieje się naprawdę. I widzę dwie możliwości, obie sugerowane w różnych momentach przez samego reżysera. Po pierwsze Wędrowiec może śnić lub być na skraju śmierci/nieprzytomny. W tych snach prawdziwe, traumatyczne wydarzenia ulegają deformacji, rozczłonkowaniu, tracą koheren...
Read more »

The Family Fang (2015)

Obraz
Z nowego filmu Jasona Batemana wyniosłem w zasadzie tylko jedną korzyść. To chęć przeczytania książki Kevina Wilsona. "Rodzina Fangów" porusza bowiem wiele ciekawych tematów. Zadaje pytania o to, czym jest żywa sztuka. Gdzie kończy się działalność artystyczna, a zaczyna życie rodzinne? Czy taki podział w ogóle jest zasadny? Co to znaczy żyć w cieniu ojca? Problem polega jednak na tym, że film nie daje na te pytania satysfakcjonującej odpowiedzi. Wydaje mi się, że w książce mógłbym odnaleźć to, czego zabrakło mi w "Rodzinie Fangów".
Read more »

Against the Law (2017)

Obraz
Przedziwny film. Częściowo dokument składający się ze świadectwa gejów, których młodość przypadała na czasu, kiedy w Wielkiej Brytanii za czyny homoseksualne trafiało się do więzienia. Częściowo jest to fabuła, historia Petera Wildeblooda - dziennikarza skazanego w 1954 roku na 18 miesięcy za bycie homoseksualistą. Proces ten był jednym z powodów powstania komisji Wolfendena, której efektem był raport sugerujący, by zmienić prawo i przestać karać więzieniem gejów. Tytuł filmu jest zarazem tytułem wydanej w 1955 roku książki Wildeblooda, w której opisał swoje doświadczenia z wymiarem sprawiedliwości jako osoba homoseksualna.
Read more »