Glück (2012)
Irina i Kalle niejedno w życiu przeżyli. Szczęście to dla nich odległe wspomnienie, niczym egzotyczny ląd położony po drugiej stronie oceanu pełnego łez, bólu i cierpienia. I być może dlatego lepiej, niż inni wiedzą, że za miłość trzeba umieć zapłacić każdą cenę. Nawet, jeśli jest to niepotrzebne, to i tak trzeba zgodzić się na poświęcenie.
Tym razem Doris Dörrie postanowiła poszukać pozytywów w świecie pełnym bezsensownej przemocy i śmierci. Odmalowuje przed nami liryczny obraz spotkania dwóch wyrzutków. Ale nie ma w tym nic z eskapistycznej próby ucieczki od rzeczywistości. "Szczęście" wydaje się opowiadać o zdarzeniach, które mogłoby się wydarzyć naprawdę. Niemniej jednak jest w tym filmie coś, co mnie uwierało, co nie pozwalało mi wejść w niego w pełni. To jakaś chropowatość narracji, tu i ówdzie rozlegające się pobrzękiwanie fałszywych tonów. Jakby Dörrie wchodziła na niepewny grunt i sama nie do końca wiedziała, jak poradzić sobie z filmową materią. Owszem, wyszedł obraz ciekawy, ale nie fascynujący.
Ocena: 6
Tym razem Doris Dörrie postanowiła poszukać pozytywów w świecie pełnym bezsensownej przemocy i śmierci. Odmalowuje przed nami liryczny obraz spotkania dwóch wyrzutków. Ale nie ma w tym nic z eskapistycznej próby ucieczki od rzeczywistości. "Szczęście" wydaje się opowiadać o zdarzeniach, które mogłoby się wydarzyć naprawdę. Niemniej jednak jest w tym filmie coś, co mnie uwierało, co nie pozwalało mi wejść w niego w pełni. To jakaś chropowatość narracji, tu i ówdzie rozlegające się pobrzękiwanie fałszywych tonów. Jakby Dörrie wchodziła na niepewny grunt i sama nie do końca wiedziała, jak poradzić sobie z filmową materią. Owszem, wyszedł obraz ciekawy, ale nie fascynujący.
Ocena: 6
Komentarze
Prześlij komentarz