Populaire (2012)
"Wspaniała" to typowa filmowa wata cukrowa. Rzecz lekka, przyjemna i kompletnie niezapadająca w pamięć. Ot historyjka o mężczyźnie, który chciał być twardy i kobiecie, która chciała być wyzwolona, ale tak naprawdę oboje są zupełnie inni i czego innego potrzebują.
Gdyby patrzeć na "Wspaniałą" wyłącznie w kategoriach komedii romantycznej, to niewiele dobrego można byłoby o niej powiedzieć. Bo też jedyną wyróżniającą się rzeczą jest dziwaczny ściskoszczęk, który przez cały film uskutecznia Romain Duris.
Na szczęście na drugim planie jest o wiele ciekawiej, choć na ile były to zabiegi intencjonalne, to już inna kwestia. Przede wszystkim rzuca się w oczy paradoks maszyny do pisania, która jest niby symbolem kobiecego wyzwolenia, a w rzeczywistości jest tylko innym sposobem zadowolenia mężczyzn. Kobiety są tu bowiem pionkami w grach ambicjonalnych samców, ale ponieważ zostaje im wmówione, że to one nie oni rywalizują, w tej szaradzie biorą udział nadzwyczajnie chętnie. Mnie jednak sceny z konkursów maszynopisania kojarzyły się ze scenami walk kogutów. Baba zastąpiła ptaka, ale idea pozostała bez zmian.
Ocena: 6
Gdyby patrzeć na "Wspaniałą" wyłącznie w kategoriach komedii romantycznej, to niewiele dobrego można byłoby o niej powiedzieć. Bo też jedyną wyróżniającą się rzeczą jest dziwaczny ściskoszczęk, który przez cały film uskutecznia Romain Duris.
Na szczęście na drugim planie jest o wiele ciekawiej, choć na ile były to zabiegi intencjonalne, to już inna kwestia. Przede wszystkim rzuca się w oczy paradoks maszyny do pisania, która jest niby symbolem kobiecego wyzwolenia, a w rzeczywistości jest tylko innym sposobem zadowolenia mężczyzn. Kobiety są tu bowiem pionkami w grach ambicjonalnych samców, ale ponieważ zostaje im wmówione, że to one nie oni rywalizują, w tej szaradzie biorą udział nadzwyczajnie chętnie. Mnie jednak sceny z konkursów maszynopisania kojarzyły się ze scenami walk kogutów. Baba zastąpiła ptaka, ale idea pozostała bez zmian.
Ocena: 6
Komentarze
Prześlij komentarz