The Rocket (2013)
Australia rzadko walczy o Oscara w kategorii film obcojęzyczny, więc skoro nadarzyła się okazja zobaczenia tegorocznego kandydata, postanowiłem z niej skorzystać. Szczerze mówiąc nie spodziewałem się po tym filmie zbyt wiele. Opis nie był wcale zachęcający. Na szczęście już dawno przekonałem się, że kierowanie się opisami katalogowymi to najgorszy błąd, jaki można popełnić.
"Rakieta" zaskoczyła mnie swoją prostotą i jednoczesną złożonością. Film jest bardzo optymistyczny, wręcz naiwny w swoim przesłaniu, a jednak potrafi w sposób poruszający dotykać tematów ludzkich tragedii, wojennych traum i bezwzględnej obojętności globalnych mechanizmów na potrzeby i pragnienia jednostki. Ten film to bajka, ale w pozytywnym znaczeniu tego słowa. To rzecz, która przydałaby się w polskim kinie do rozliczenia z niedawną przeszłością i zaleczenia ran. Jakoś jednak nie wyobrażam sobie tej lekkości i bezpretensjonalności u naszych twórców. "Rakieta" z łatwością mogła stać się bombą cukrową, której nie dałoby się znieść. Reżyserowi udało się jakimś cudem tego uniknąć. Za to ma u mnie ogromny szacunek.
Ocena: 7
"Rakieta" zaskoczyła mnie swoją prostotą i jednoczesną złożonością. Film jest bardzo optymistyczny, wręcz naiwny w swoim przesłaniu, a jednak potrafi w sposób poruszający dotykać tematów ludzkich tragedii, wojennych traum i bezwzględnej obojętności globalnych mechanizmów na potrzeby i pragnienia jednostki. Ten film to bajka, ale w pozytywnym znaczeniu tego słowa. To rzecz, która przydałaby się w polskim kinie do rozliczenia z niedawną przeszłością i zaleczenia ran. Jakoś jednak nie wyobrażam sobie tej lekkości i bezpretensjonalności u naszych twórców. "Rakieta" z łatwością mogła stać się bombą cukrową, której nie dałoby się znieść. Reżyserowi udało się jakimś cudem tego uniknąć. Za to ma u mnie ogromny szacunek.
Ocena: 7
"Film jest bardzo optymistyczny, wręcz naiwny w swoim przesłaniu, a jednak potrafi w sposób poruszający dotykać tematów ludzkich tragedii, wojennych traum i bezwzględnej obojętności globalnych mechanizmów na potrzeby i pragnienia jednostki."
OdpowiedzUsuńTo jest najcelniejsze podsumowanie tego filmu. Miałam to samo odczucie, że zobaczyłam coś wyjątkowo optymistycznego, lekkiego nawet, ale jednocześnie mającą swoją wagę, będącego rozliczeniem z wojenną przeszłością (postać laotańskiego Johna Browna bezcenna) oraz obrazem krzywd z jakim spotykają się ludzi wyrzucani poza nawias w imię rozwoju cywilizacji (swoisty paradoks).
babkafilmowa
Jamesa Browna, oczywiście. :)
OdpowiedzUsuńCóż, film Oscara nie zdobędzie. Może na statuetkę i nie zasługiwał, ale nominacje mógł dostać. Co ciekawe w Laosie film chyba został zakazany.
OdpowiedzUsuń