After.Life (2009)
Ambitna porażka. Agnieszka Wójtowicz-Vosloo chciała pogodzić dwa różne gatunki filmowe. Z jednej strony mamy horror "o duchach", z drugiej strony thriller o schizofreniku "mordercy". Oba gatunki łączy temat śmierci i zagadka, czy bohaterka żyje czy też nie. Ci, którzy skupią się tylko na tym problemie, będą zapewne usatysfakcjonowani, bowiem reżyserka długi czas potrafi utrzymać odpowiedź w tajemnicy. Ale dla mnie problem szybko zszedł na drugi plan. Skupiłem się na samej narracji, a ta niestety okazała się dość dziurawa.
"Życie.po.Życiu" nie ma zbyt wiele do zaoferowania. Każda scena jest podporządkowana pomysłowi połączenia dwóch przeciwstawnych wizji tego, co się działo. Ale przez to sama historia spychana jest na drugi plan. Liczy się tylko prowadzona z widzem gra. A ponieważ nie jest ona oparta na finezji, przestała mnie interesować. O wiele ciekawszy wydał mi się wątek dzieciaka, który staje się terminatorem Liama Neesona. Trochę żałuję, że to nie o nim jest ten film.
Ocena: 5
"Życie.po.Życiu" nie ma zbyt wiele do zaoferowania. Każda scena jest podporządkowana pomysłowi połączenia dwóch przeciwstawnych wizji tego, co się działo. Ale przez to sama historia spychana jest na drugi plan. Liczy się tylko prowadzona z widzem gra. A ponieważ nie jest ona oparta na finezji, przestała mnie interesować. O wiele ciekawszy wydał mi się wątek dzieciaka, który staje się terminatorem Liama Neesona. Trochę żałuję, że to nie o nim jest ten film.
Ocena: 5
Komentarze
Prześlij komentarz