One Chance (2013)
"Masz talent" to kino interesujące z antropologicznego punktu widzenia. Ukazuje bowiem to, jak Amerykanie widzą i odbierają brytyjskie komedii obyczajowe. David Frankel do spółki z braćmi Weinstein postanowił zrobić doskonałą imitację oryginału. Mamy więc brytyjski temat, brytyjskich aktorów (dość szeroko rozumianych, bo w końcu Colm Meaney jest Irlandczykiem), brytyjski humor, brytyjski akcent. Nie zapomniano w filmie o niczym: jest więc i robotnicze środowisko, z którego bohater się wywodzi (zupełnie jak w "Goło i wesoło" lub w "Billym Elliocie") jak również nieprzeciętnie odjechany kumpel (a la Rhys Ifans z "Notting Hill").
Wysiłek włożony w odtworzenie brytyjskiej komedii jest naprawdę imponujący. Niestety twórcy zapomnieli o najważniejszym elemencie: o duchu. "Masz talent" jest pusty, wręcz przezroczysty. Nie ma w nim prawdziwego życia (choć oparty jest na faktach), nie ma w nim rzeczywistych uczuć. Wszystko jest wypucowane, ale sterylne. Pozostaje wrażenie sztuczności, brakuje tego bezpretensjonalnego luzu i czaru, jaki panuje w prawdziwie brytyjskich produkcjach. "Masz talent" udowadnia więc, że siła odwzorowania nie tkwi w dokładnym kopiowaniu, a w zrozumieniu, co też kryje się za formą. Frankel w kilku filmach potrafił to uchwycić. Tu jednak kompletnie się pogubił.
Ocena: 5
Wysiłek włożony w odtworzenie brytyjskiej komedii jest naprawdę imponujący. Niestety twórcy zapomnieli o najważniejszym elemencie: o duchu. "Masz talent" jest pusty, wręcz przezroczysty. Nie ma w nim prawdziwego życia (choć oparty jest na faktach), nie ma w nim rzeczywistych uczuć. Wszystko jest wypucowane, ale sterylne. Pozostaje wrażenie sztuczności, brakuje tego bezpretensjonalnego luzu i czaru, jaki panuje w prawdziwie brytyjskich produkcjach. "Masz talent" udowadnia więc, że siła odwzorowania nie tkwi w dokładnym kopiowaniu, a w zrozumieniu, co też kryje się za formą. Frankel w kilku filmach potrafił to uchwycić. Tu jednak kompletnie się pogubił.
Ocena: 5
Komentarze
Prześlij komentarz