The Food Guide to Love (2013)
"Szczypta miłości do smaku" pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie tym, jakim jest filmem – to akurat można było łatwo przewidzieć po samym opisie fabuły. Zaskoczyła mnie tym, jaką wywołała u mnie reakcję. O dziwo bowiem film spodobał mi się.
Historia jest dość banalna. Główny bohater pragnie miłości, ale jednocześnie nie do końca wierzy w możliwość jej trwania. Wszystko przez swoich rodziców, których uważa za uwięzionych w małżeństwie z rozsądku. Dlatego też jego związki trwają nie dłużej niż sześć miesięcy, a większych uniesień doznaje jedząc dobrze przyrządzoną kolację niż w łóżku z kobietą. Pewnego dnia jednak, w najgorszy z możliwych sposobów – nagi, wyrzucony właśnie przez swoją najnowszą byłą dziewczynę – spotyka Bibianę. I jest to miłość od pierwszego wejrzenia, choć zanim będą razem minie trochę czasu. A potem, rzecz jasna, jego strach przed śmiercią uczucia znów da o sobie znać i kasandryczne proroctwo zacznie się spełniać...
Film Harariego i Pelegri podbił moje serce wyłącznie za sprawą Richarda Coyle'a i Leonor Watling. Chemia, jaka jest między tą dwójką sprawiła, że kupiłem całość bez mrugnięcia okiem, bez jednego ale. "Szczypta miłości do smaku" udowadnia, że czasami wystarczy para perfekcyjnie dobranych aktorów, by całość zadziałała jak należy, nawet jeśli sama historia nie jest zbyt oryginalna. Miłym dodatkiem było to, że choć film bazuje na sprawdzonych schematach, to podane zostały one z taktem i odpowiednią ilością czaru i inteligencji. Efekt końcowy okazał się o wiele lepszy od tego, czego się spodziewałem.
Ocena: 7
Historia jest dość banalna. Główny bohater pragnie miłości, ale jednocześnie nie do końca wierzy w możliwość jej trwania. Wszystko przez swoich rodziców, których uważa za uwięzionych w małżeństwie z rozsądku. Dlatego też jego związki trwają nie dłużej niż sześć miesięcy, a większych uniesień doznaje jedząc dobrze przyrządzoną kolację niż w łóżku z kobietą. Pewnego dnia jednak, w najgorszy z możliwych sposobów – nagi, wyrzucony właśnie przez swoją najnowszą byłą dziewczynę – spotyka Bibianę. I jest to miłość od pierwszego wejrzenia, choć zanim będą razem minie trochę czasu. A potem, rzecz jasna, jego strach przed śmiercią uczucia znów da o sobie znać i kasandryczne proroctwo zacznie się spełniać...
Film Harariego i Pelegri podbił moje serce wyłącznie za sprawą Richarda Coyle'a i Leonor Watling. Chemia, jaka jest między tą dwójką sprawiła, że kupiłem całość bez mrugnięcia okiem, bez jednego ale. "Szczypta miłości do smaku" udowadnia, że czasami wystarczy para perfekcyjnie dobranych aktorów, by całość zadziałała jak należy, nawet jeśli sama historia nie jest zbyt oryginalna. Miłym dodatkiem było to, że choć film bazuje na sprawdzonych schematach, to podane zostały one z taktem i odpowiednią ilością czaru i inteligencji. Efekt końcowy okazał się o wiele lepszy od tego, czego się spodziewałem.
Ocena: 7
Komentarze
Prześlij komentarz