The Bounceback (2013)
I kolejny zupełnie nietrafiony wybór filmowy. Tym razem dałem się zwieźć obsadzie. Po tym, jak "In Your Eyes" zachwyciło mnie piękną opowieścią o miłości, postanowiłem sięgnąć po kolejny obraz z Michaelem Stahlem-Davidem. Niestety "Miłosna huśtawka" okazała się nudną historyjką o niczym.
W teorii ma to być opowieść o tym, że czasem związki rozpadają się z głupich powodów, a przez to warto dać im drugą szansę. Ale po obejrzeniu filmu dochodzę do wniosku, że morał jest inny: fiksacja na tym, co było, sprawia, że przepuszczamy szanse na nowe szczęśliwe związki. I jeśli nawet stara miłość nie rdzewieje i powrót jest możliwy, to czy aby na pewno warto wchodzić raz jeszcze do tej samej relacji, skoro nic tak naprawdę się nie zmieniło, a już na pewno nie my sami. Przesłanie nawet ciekawe, ale przez twórców podane w sposób najgorszy z możliwych. Wyobraźcie sobie wykład akademicki, który prowadzi profesor mówiący cały czas ściszonym, monotonnym głosem. Temat wykładu może być najbardziej fascynujący na świecie, ale prowadzony w takiej formie uśpi nawet najbardziej zainteresowaną nim osobą. I dokładnie tak samo jest z "Miłosną huśtawką". Twórcy coś tam sobie mruczą pod nosem, narracja cieknie jak krew z nosa, a pomysł z konkursem na seks z powietrzem zamiast uatrakcyjniać film jeszcze bardziej wszystko pogrąża, ponieważ sprawia wrażenie przyszytego na siłę, bardziej pasującego do zupełnie innego obrazu. Nawet sympatyczna obsada niewiele jest w stanie wskórać. Obraz Bryana Poysera jest kompletnie zmarnowaną szansą na niezłą filmową zabawę.
Ocena: 3
W teorii ma to być opowieść o tym, że czasem związki rozpadają się z głupich powodów, a przez to warto dać im drugą szansę. Ale po obejrzeniu filmu dochodzę do wniosku, że morał jest inny: fiksacja na tym, co było, sprawia, że przepuszczamy szanse na nowe szczęśliwe związki. I jeśli nawet stara miłość nie rdzewieje i powrót jest możliwy, to czy aby na pewno warto wchodzić raz jeszcze do tej samej relacji, skoro nic tak naprawdę się nie zmieniło, a już na pewno nie my sami. Przesłanie nawet ciekawe, ale przez twórców podane w sposób najgorszy z możliwych. Wyobraźcie sobie wykład akademicki, który prowadzi profesor mówiący cały czas ściszonym, monotonnym głosem. Temat wykładu może być najbardziej fascynujący na świecie, ale prowadzony w takiej formie uśpi nawet najbardziej zainteresowaną nim osobą. I dokładnie tak samo jest z "Miłosną huśtawką". Twórcy coś tam sobie mruczą pod nosem, narracja cieknie jak krew z nosa, a pomysł z konkursem na seks z powietrzem zamiast uatrakcyjniać film jeszcze bardziej wszystko pogrąża, ponieważ sprawia wrażenie przyszytego na siłę, bardziej pasującego do zupełnie innego obrazu. Nawet sympatyczna obsada niewiele jest w stanie wskórać. Obraz Bryana Poysera jest kompletnie zmarnowaną szansą na niezłą filmową zabawę.
Ocena: 3
Komentarze
Prześlij komentarz