Das ewige Leben (2015)

Prawda was wyzwoli... no, chyba że wcześniej was zabije. Taki morał można wynieść z filmu "Wieczne życie". Były policjant, a obecnie pozbawiony pracy detektyw, Simon Brenner przekona się o tym na własnej skórze, kiedy splot okoliczności sprawi, że "zapomniana" sprawa z przeszłości zacznie wpływać na życie wielu osób. Zapomniana w cudzysłowie, ponieważ tak naprawdę nikt o wydarzeniach sprzed 30 lat nie zapomniał, ale wszyscy nauczyli się z konsekwencjami żyć. Przypomina to wrzód, który zamiast pęknąć otorbił się i siedzi sobie spokojnie tak długo, jak długo nie zostanie ruszony. Problem w tym, że przez Brennera zostanie on nie tylko ruszony, lecz brutalnie przecięty. Cały zgromadzony brud zaczynie wypływać. Ci, którzy to przetrwają, będą nieco oczyszczeni, ale wcześniej parę osób będzie musiało pożegnać się z życiem. Czy czyjaś śmierć jest ceną, jaka można zapłacić za uporządkowanie własnej przeszłości?

Na powyższe pytanie film jednak nie udzieli odpowiedzi. Twórców "Wiecznego życia" nie interesuje wgryzanie się w paradoksy ludzkiej egzystencji. Oni je wolą eksploatować wyłącznie dla celów rozrywkowych. I nie byłoby w tym nic nagannego, gdyby tylko naprawdę zapewnili widzom rozrywkę. Z tym niestety jest gorzej. Austriackie poczucie humoru chyba nie do końca do mnie przemawia. "Wieczne życie" ma bowiem sporo dowcipów bardzo niskich lotów. Od czasu do czasu zdarza się coś ciekawego, ale ponieważ jest to rozsiane w dość długiej fabule, całość sprawia niechlujne wrażenie. Nie przekonali mnie ani bohaterowie ani sposób opowiadania o ich perypetiach.

Ocena: 5