Reach Me (2014)
Czy gwiazdy kina sensacyjnego/akcji mogą być zabawne? Jeśli sądzić po "Motywacji", to odpowiedź brzmi: nie, chyba że nieintencjonalnie. Choć może to ja po prostu źle do filmu podchodzę. Dla mnie to bowiem jest (czy raczej miała być) komedia. Tyle tylko, że nie bardzo twórcom wyszła.
Trudno brać "Motywację" na poważnie, kiedy co druga osoba w tym filmie wyprawia głupoty. W zamyśle miały to (chyba) być zabawne momenty (policjant uzależniony od zabijania, zazdrosny o lafiryndę jamnik, przygłup w świcie gangstera, Tom Berenger jako guru motywacyjne itp., itd.). Niestety na zamyśle się skończyło. John Herzfeld z wiekiem nie nabrał doświadczenia i tak jak kiedyś ("Podwójna tożsamość"), tak i teraz nie potrafi zapanować nad materiałem. Jego film wygląda jak zawartość kosza na śmieci w restauracji. Można tam znaleźć wszystko. Sporo z tych rzeczy w swojej oryginalnej formie, zanim wylądowało w śmieciach, było zapewne wartościowych, ciekawych, niebanalnych. Ale teraz są elementami, których nie chciałoby się dotknąć nawet kijem. Mimo to w obsadzie jest multum znanych twarzy, co zdumiewa mnie najbardziej. Mogę to sobie wytłumaczyć wyłącznie jako formę przyjacielskiej przysługi wobec reżysera, który w innym przypadku nie mógłby liczyć na podobną obsadę. Szkoda tylko, że mając ich wszystkich Herzfeld nie był w stanie wykorzystać tkwiącego w nich potencjału. W rezultacie wszyscy się tu zmarnowali.
Ocena: 4
Trudno brać "Motywację" na poważnie, kiedy co druga osoba w tym filmie wyprawia głupoty. W zamyśle miały to (chyba) być zabawne momenty (policjant uzależniony od zabijania, zazdrosny o lafiryndę jamnik, przygłup w świcie gangstera, Tom Berenger jako guru motywacyjne itp., itd.). Niestety na zamyśle się skończyło. John Herzfeld z wiekiem nie nabrał doświadczenia i tak jak kiedyś ("Podwójna tożsamość"), tak i teraz nie potrafi zapanować nad materiałem. Jego film wygląda jak zawartość kosza na śmieci w restauracji. Można tam znaleźć wszystko. Sporo z tych rzeczy w swojej oryginalnej formie, zanim wylądowało w śmieciach, było zapewne wartościowych, ciekawych, niebanalnych. Ale teraz są elementami, których nie chciałoby się dotknąć nawet kijem. Mimo to w obsadzie jest multum znanych twarzy, co zdumiewa mnie najbardziej. Mogę to sobie wytłumaczyć wyłącznie jako formę przyjacielskiej przysługi wobec reżysera, który w innym przypadku nie mógłby liczyć na podobną obsadę. Szkoda tylko, że mając ich wszystkich Herzfeld nie był w stanie wykorzystać tkwiącego w nich potencjału. W rezultacie wszyscy się tu zmarnowali.
Ocena: 4
Komentarze
Prześlij komentarz