Nubes flotantes (2014)

W tym filmie Julián Hernández nie zostawia widzom wolności w interpretacji tego, co pokazuje. Wszystko zostaje nam wyłożone prosto z mostu w monologu z offu. Obraz stanowi jedynie ilustrację, urzeczywistnienie myśli wkładanych przez reżysera w usta jednego z bohaterów. Jest więc to zwykła przypowieść o lęku przed sobą i tym jak inni na nas zareagują oraz przed nienawiścią, która ów lęk wywołuje, ale która również jest dzieckiem lęku. Nienawiść przed tym, czego się lękamy, wywołuje lęk u innych, co z kolei może i u nich wywoływać nienawiść (lub agresję).

Na korzyść filmu należy zaliczyć niezłe zdjęcia oraz fakt, że jest na szczęście krótkometrażówka.

Ocena: 5