Ustav Republike Hrvatske (2016)
Bałkańska wariacja historii Pawła i Gawła, co w jednym żyli domu. W rękach Rajko Grlicia przekształca się w historię o konfliktach narodowych i próbie przezwyciężenia odwiecznych animozji.
Paweł w tej opowieści zmienił się we Vjeko. To Chorwat – nacjonalista z krwi i kości. Jego ojciec walczył po stronie nazistów z Serbami, a po II wojnie światowej był torturowany i trzymany w więzieniu. Dumę narodową ma więc wpojoną od maleńkości. Jego nacjonalizm jest tak silny, że nie przeszkadza mu nawet to, że inni Chorwaci wyżywają się na nim, ponieważ jest gejem, który wieczorami zmienia się w Katrinę.
Gaweł w filmie zmienił się w Dejana. To Serb, który jeszcze w czasach Jugosławii osiadł w Chorwacji, gdzie zakochał się ze wzajemnością w lokalnej dziewczynie. Jest policjantem, który chce być pełnoprawnym obywatelem przybranej ojczyzny. Jednak Chorwaci nie do końca go akceptują. A już z całą pewnością nie jest mu przychylny Vjeko. Los jednak sprawi, że będą musieli się bliżej poznać.
"Konstytucja" jest więc opowieścią o tym, jak odkryć jednostkę kryjącą się za murem uprzedzeń i wielopokoleniowej wrogości. W przeciwieństwie jednak do wielu innych bałkańskich filmów, w tym jest sporo optymizmu i ciepła. Grlić stworzył przyjemną w oglądaniu komedię, z trójką ciekawych postaci. Każda z nich ma wyrazisty charakter, dzięki czemu reżyser może prostym językiem opowiadać o latach bólu i nagromadzonych krzywd. Opowiada o tym jednak nie po to, by się kisić w kotle krzywd, lecz to wszystko odrzucić, przekonać widzów, że przyszedł już czas na patrzenie w przyszłość, a nie w przeszłość.
Niestety film Grlicia nie do końca wykorzystał materiał, jaki miał na podorędziu. "Konstytucja" nie wywarła na mnie większego wrażenia. Była po prostu przyjemną rozrywką, pamięć o której to szybko wywietrzeje.
Ocena: 6
Paweł w tej opowieści zmienił się we Vjeko. To Chorwat – nacjonalista z krwi i kości. Jego ojciec walczył po stronie nazistów z Serbami, a po II wojnie światowej był torturowany i trzymany w więzieniu. Dumę narodową ma więc wpojoną od maleńkości. Jego nacjonalizm jest tak silny, że nie przeszkadza mu nawet to, że inni Chorwaci wyżywają się na nim, ponieważ jest gejem, który wieczorami zmienia się w Katrinę.
Gaweł w filmie zmienił się w Dejana. To Serb, który jeszcze w czasach Jugosławii osiadł w Chorwacji, gdzie zakochał się ze wzajemnością w lokalnej dziewczynie. Jest policjantem, który chce być pełnoprawnym obywatelem przybranej ojczyzny. Jednak Chorwaci nie do końca go akceptują. A już z całą pewnością nie jest mu przychylny Vjeko. Los jednak sprawi, że będą musieli się bliżej poznać.
"Konstytucja" jest więc opowieścią o tym, jak odkryć jednostkę kryjącą się za murem uprzedzeń i wielopokoleniowej wrogości. W przeciwieństwie jednak do wielu innych bałkańskich filmów, w tym jest sporo optymizmu i ciepła. Grlić stworzył przyjemną w oglądaniu komedię, z trójką ciekawych postaci. Każda z nich ma wyrazisty charakter, dzięki czemu reżyser może prostym językiem opowiadać o latach bólu i nagromadzonych krzywd. Opowiada o tym jednak nie po to, by się kisić w kotle krzywd, lecz to wszystko odrzucić, przekonać widzów, że przyszedł już czas na patrzenie w przyszłość, a nie w przeszłość.
Niestety film Grlicia nie do końca wykorzystał materiał, jaki miał na podorędziu. "Konstytucja" nie wywarła na mnie większego wrażenia. Była po prostu przyjemną rozrywką, pamięć o której to szybko wywietrzeje.
Ocena: 6
Komentarze
Prześlij komentarz