La Cordillera (2017)

Dla prezesa pewnej polskiej partii to dobrze, że historia ze "Spotkania na szczycie" jest tylko fikcją, bo inaczej powinien się zacząć bać. Kiedy poznajemy Hernána Blanco, prezydenta Argentyny, wydaje się być sympatycznym mężczyzną, politykiem na tyle zręcznym, by wygrać wybory, ale pozbawionym kręgosłupa i charyzmy, by przekuć zwycięstwo we władzę z prawdziwego zdarzenia. Na arenie międzynarodowej jest nikim więcej jak wiernym przydupasem prezydenta Brazylii. W polityce wewnętrznej zdaje się istnieć w cieniu kilku szarych eminencji.

Jak się jednak wkrótce okaże, niewiele jest w tym prawdy.  Blanco z zaskakującym spokojem będzie dzielił uwagę pomiędzy emocjonalnie pokiereszowaną córką i zakulisowe rozgrywki na szczycie państw Ameryki Łacińskiej. A wraz z rozwojem akcji na światło dzienne zaczną wychodzić fakty, których nikt by się nie spodziewał.

Film Santiago Mitry to interesujące studium narodzin polityka. Opowieść, która mocno inspirowana jest "House of Cards" i "Ryszardem III". Jednak reżyser moim skromnym zdaniem przesadził z komplikacjami fabuły. Wątek córki, która pod hipnozą opowiada rzeczy, które miały miejsce, ale których ona nie była świadkiem, można sobie było spokojnie darować. Rozgrywki polityczne (w tym udział Amerykanów), są na tyle wciągające, że spokojnie mogły wypełnić cały film.

Całość ma u mnie dodatkowy plus za zdjęcia i solidną kreację Darína.

Ocena: 6