Auf Einmal (2016)
Karsten, główny bohater "Znienacka", to ktoś, kogo można byłoby nazwać "funkcjonującym psychopatą". W typowych warunkach zachowuje się na tyle normalnie, że nie wyróżnia się z tłumu. Potrzeba skrajnej sytuacji, by jego mechanizmy zapewniające harmonijną koegzystencję zaczęły się zawieszać. Na jego nieszczęście tak się właśnie stało.
Otóż pewnego dnia, kiedy jego dziewczyna była poza miastem, urządził przyjęcie dla znajomych. Wśród gości znalazła się Anna. Karsten jej nie znał, ale spodobała mu się. Gdy więc wszyscy inni poszli sobie do domu, ona została. I jak się okazało, już się nigdzie nie ruszyła, bo niespodziewanie zmarła. "Oprogramowanie" Karstena nie było na taką sytuację przygotowane, więc mężczyzna popełnia pierwszy błąd wybiegając z domu. Później będzie popełniał kolejne, dla niego drobne wykroczenia, dla otoczenia zachowania co najmniej dziwne lub wręcz podejrzane (to, że nagle przypomina sobie jakieś wypowiedzi Anny, to, że chowa jej rajstopy wśród rzeczy swojej dziewczyny). Czy aby więc na pewno Karsten jest niewinny?
Reżyserka długo zwodzi widzów sugerując, że nakręciła psychologiczny thriller, w którym głównym pytaniem jest o to, co zaszło feralnej nocy w domu Karstena. Ponieważ narracja prowadzona jest w dość ślimaczym tempie, część widzów może wręcz czuć irytację i niecierpliwie wyczekiwać finału, który wydaje się oczywisty. Jak się jednak okazuje pod koniec filmu, intencje reżyserki są zupełnie inne. Fantastyczna końcówka ujawnia, że "Znienacka" to przede wszystkim portret nietypowego człowieka i obraz procesu odkrywania jego prawdziwej natury. I jeśli tylko widz wykaże się cierpliwością, czeka go bardzo satysfakcjonujący finał okraszony piosenką zespołu Rammstein.
Ocena: 7
Otóż pewnego dnia, kiedy jego dziewczyna była poza miastem, urządził przyjęcie dla znajomych. Wśród gości znalazła się Anna. Karsten jej nie znał, ale spodobała mu się. Gdy więc wszyscy inni poszli sobie do domu, ona została. I jak się okazało, już się nigdzie nie ruszyła, bo niespodziewanie zmarła. "Oprogramowanie" Karstena nie było na taką sytuację przygotowane, więc mężczyzna popełnia pierwszy błąd wybiegając z domu. Później będzie popełniał kolejne, dla niego drobne wykroczenia, dla otoczenia zachowania co najmniej dziwne lub wręcz podejrzane (to, że nagle przypomina sobie jakieś wypowiedzi Anny, to, że chowa jej rajstopy wśród rzeczy swojej dziewczyny). Czy aby więc na pewno Karsten jest niewinny?
Reżyserka długo zwodzi widzów sugerując, że nakręciła psychologiczny thriller, w którym głównym pytaniem jest o to, co zaszło feralnej nocy w domu Karstena. Ponieważ narracja prowadzona jest w dość ślimaczym tempie, część widzów może wręcz czuć irytację i niecierpliwie wyczekiwać finału, który wydaje się oczywisty. Jak się jednak okazuje pod koniec filmu, intencje reżyserki są zupełnie inne. Fantastyczna końcówka ujawnia, że "Znienacka" to przede wszystkim portret nietypowego człowieka i obraz procesu odkrywania jego prawdziwej natury. I jeśli tylko widz wykaże się cierpliwością, czeka go bardzo satysfakcjonujący finał okraszony piosenką zespołu Rammstein.
Ocena: 7
Komentarze
Prześlij komentarz