Hollow in the Land (2017)

Czasami droga do prawdy jest bardzo kręta. Ta, o której opowiada film Scootera Crokle'a, do nich nie należy. Główna bohaterka musi po prostu podążać śladem kolejnych trupów. Historia bowiem przypomina rysowankę, która polega na łączeniu kolejno ponumerowanych punktów, co spowoduje powstanie skończonego obrazka. I tak od trupa A, przez trupa B i C, bohaterka bez większych problemów dociera do finału, który jest tak oczywisty, że każdy, kto w życiu widział więcej niż 20 filmów, nie będzie nim zaskoczony.

Realizatorsko też "Droga do prawdy" niczym specjalnym się nie wyróżnia. To kino stworzone bez polotu i wyobraźni. Jest wyrobniczą chałturą, która sprawdza się wyłącznie jako zakłócacz ciszy. Nic więcej nie mam na jego temat do powiedzenia,

Ocena: 5