Le collier rouge (2018)
Film o tym, jak mało adaptacyjnym zwierzęciem jest mężczyzna. A wszystko przez dumę, która nie pozwala mu przełknąć realnej lub też wyimaginowanej zniewagi i prowadzi do autodestrukcji tam, gdzie odrobina elastyczności wszystko by zmieniła. Jeśli jednak taki mężczyzna trafi na osobę z autorytetem, która przejrzy grę pozorów, wszystko stanie się możliwe, nawet cud zarzucenia dumy.
"Czerwona obroża" to filmowy puch. Niby chce być opowieścią o wojennej traumie i o ofiarach miłości, ale pomimo starań twórców rzecz nie ma najmniejszego chociażby ciężaru. Istotnym elementem obrazu są interakcje między dwójką bohaterów. Jednak pomimo dobrej obsady to również nie funkcjonuje. Rozmowy bohaterów są jakieś takie rozmemłane, nawet - a może zwłaszcza wtedy - kiedy poruszane są istotne tematy dotyczące patriotyzmu, podziału klasowego, ironii wojennych losów.
Oczywiście jest to rzecz ze wszech miar profesjonalni zrealizowana, więc nie spada poniżej poziomu przyzwoitości. Po prostu emocjonalnie i intelektualnie pozostawiła mnie obojętnym.
Ocena: 5
"Czerwona obroża" to filmowy puch. Niby chce być opowieścią o wojennej traumie i o ofiarach miłości, ale pomimo starań twórców rzecz nie ma najmniejszego chociażby ciężaru. Istotnym elementem obrazu są interakcje między dwójką bohaterów. Jednak pomimo dobrej obsady to również nie funkcjonuje. Rozmowy bohaterów są jakieś takie rozmemłane, nawet - a może zwłaszcza wtedy - kiedy poruszane są istotne tematy dotyczące patriotyzmu, podziału klasowego, ironii wojennych losów.
Oczywiście jest to rzecz ze wszech miar profesjonalni zrealizowana, więc nie spada poniżej poziomu przyzwoitości. Po prostu emocjonalnie i intelektualnie pozostawiła mnie obojętnym.
Ocena: 5
Komentarze
Prześlij komentarz