El otro hermano (2017)

"Stracony brat" zabiera nas do świata, gdzie nie ma dobrych ludzi. Rządzi tu szpetota zarówna ta fizyczna jak i psychiczna. Brutalna śmierć trójki osób, od której film się zaczyna, na nikim nie robi większego wrażenia. Żona sprawcy-samobójcy z rezygnacją sprząta miejsce zbrodni niewiele czasu poświęcając na żałobę po mężu. Syn zabójcy ma inne sprawy na głowie, jak choćby pilnowanie porwanej dla okupu osoby. Brat zabitego po kremacji zabitych ciągle zapomina o ich prochach, by w końcu spuścić je w toalecie. Daje się też wciągnąć w oszustwo ubezpieczeniowe, do którego namawia go mocno podejrzany typ (specjalnie na potrzeby tego filmu oszpecony Leonardo Sbaraglia).

Choć reżyser buduje interesujący świat z całym moralnym i fizycznym zepsuciem, to jednak zabrakło mu umiejętności, by swoją kreacją przykuć uwagę. Słabo wychodzi mu budowanie klimatu. Poza ciekawym rozwiązaniem w kwestii "muzyki" towarzyszącej większości scen nie miał nic do zaproponowania. Sennej narracji nie udało mu się zrównoważyć wyrazistymi postaciami i interakcjami. W związku z tym nawet potencjalnie niezłe rozwiązania fabularne okazują się mało imponujące w formie, w jakiej zostały zaprezentowane.

"Stracony brat" mógł być bardzo przygnębiającym dramatem psychologicznym. Niestety okazał się dziełem powierzchownym, a przez to nudnawym i męczącym.

Ocena: 5