L'ospite (2018)
Wszystko zaczyna się od problemu z prezerwatywą. Jest jak pierwsza kostka domina, która wprawia w ruch kolejne. Dyskusja o dziecku zmienia się w dyskusję o wspólnych planach, a te prowadzą do propozycji odpoczęcia od siebie i ogarnięcia myśli. Główny bohater nie potrafi tego zrozumieć. Wymarzył mu się miły, bezproblemowy, bezkonfliktowy związek. Kiedy więc pojawił się kryzys, miota się między ucieczką, walką i desperackim przymilaniem.
Jednocześnie spędza więcej czasu ze swoimi rodzicami i przyjaciółmi. I nagle odkrywa, że w żadnym związku nie panuje harmonia. Do rodziców nocami ktoś wydzwania. Jego przyjaciółka spodziewa się dziecka z mężem, ale odkrywa miłość gdzie indziej. Jego przyjaciel, niepoprawny kobieciarz, niby chce się ustatkować, ale z jakiegoś powodu wybranka zaczyna go denerwować. Wszędzie kłótnie, konflikty, problemy. Na ich tle jego własne sercowe perypetie nie wyglądają wcale tak najgorzej.
"Gość" to opowiedziana lekko, bez zadzierania nosa, przypowieść o tym, że życie składa się w dużej mierze z kłótni z tymi, na których nam zależy. Każda osoba jest bowiem autonomiczną jednostką. Bycie razem oznacza nieustającą konieczność chodzenia na kompromisy. Rezygnowanie ze swoich marzeń tak, by nie zapomnieć, kim się jest, nie jednak prostą sztuką. Stąd rodzą się ciągłe konflikty i pojawiają wątpliwości, czy dokonało się dobrych wyborów.
Miłe, sympatyczne, lekkie. W sam raz na letnie, upalne popołudnie.
Ocena: 6
Jednocześnie spędza więcej czasu ze swoimi rodzicami i przyjaciółmi. I nagle odkrywa, że w żadnym związku nie panuje harmonia. Do rodziców nocami ktoś wydzwania. Jego przyjaciółka spodziewa się dziecka z mężem, ale odkrywa miłość gdzie indziej. Jego przyjaciel, niepoprawny kobieciarz, niby chce się ustatkować, ale z jakiegoś powodu wybranka zaczyna go denerwować. Wszędzie kłótnie, konflikty, problemy. Na ich tle jego własne sercowe perypetie nie wyglądają wcale tak najgorzej.
"Gość" to opowiedziana lekko, bez zadzierania nosa, przypowieść o tym, że życie składa się w dużej mierze z kłótni z tymi, na których nam zależy. Każda osoba jest bowiem autonomiczną jednostką. Bycie razem oznacza nieustającą konieczność chodzenia na kompromisy. Rezygnowanie ze swoich marzeń tak, by nie zapomnieć, kim się jest, nie jednak prostą sztuką. Stąd rodzą się ciągłe konflikty i pojawiają wątpliwości, czy dokonało się dobrych wyborów.
Miłe, sympatyczne, lekkie. W sam raz na letnie, upalne popołudnie.
Ocena: 6
Komentarze
Prześlij komentarz