Dreamland (2019)
"Wyśniony świat" rozgrywa się w jednym z najgorszych okresów dla Amerykanów w XX wieku. Dziki Zachód nie jest już taki dziki, ale nowym osadnikom wcale nie wiedzie się dużo lepiej. Susze i ekstremalne burze piaskowe sprawiają, że wiele gospodarstw bankrutuje. Reszta trzyma się resztkami sił. W takich czasach przyszło dorastać głównemu bohaterowi filmu. Chłopak żywi się pulpowymi opowieściami o bohaterach i rewolwerowcach. Marzy o zmianie. I w końcu jego życzenie się ziści. Niestety los to niezły żartowniś i spełnił marzenie nie całkiem tak, jak to sobie chłopak wyobrażał...
"Wyśniony świat" to film do bólu poprawny. Czuć, że twórcy bardzo pilnowali się, by nie popełnić rażących błędów. Niestety w efekcie stworzyli opowieść stłamszoną, pozbawioną emocjonalnej siły. Choć opowiada o trudnych czasach, to wszystko wygląda tu jak z pocztówki. Zamiast znoju czuć nostalgiczny sentyment.
Najgorzej jednak wychodzi na tym sam główny bohater. Teoretycznie przebywa on wewnętrzną podróż od naiwniaka po osobę, która orientuje się, przed jak wieloma rzeczami był chroniony w tej brutalnej rzeczywistości. Ponieważ jednak narracja prowadzona jest bezpiecznie, nie ma tu w rzeczywistości miejsca na budowanie pogłębionych relacji i bliższe przyjrzenie się psychice postaci. Pewne rzeczy musimy przyjąć na wiarę, co nie jest takie trudne, bo całość jest sztampowa, więc podobnych historii było już w kinie dziesiątki. Trudno nie czuć więc rozczarowania wtórnością i asekuranctwem, jakie charakteryzują "Wyśniony świat".
Ocena: 5
"Wyśniony świat" to film do bólu poprawny. Czuć, że twórcy bardzo pilnowali się, by nie popełnić rażących błędów. Niestety w efekcie stworzyli opowieść stłamszoną, pozbawioną emocjonalnej siły. Choć opowiada o trudnych czasach, to wszystko wygląda tu jak z pocztówki. Zamiast znoju czuć nostalgiczny sentyment.
Najgorzej jednak wychodzi na tym sam główny bohater. Teoretycznie przebywa on wewnętrzną podróż od naiwniaka po osobę, która orientuje się, przed jak wieloma rzeczami był chroniony w tej brutalnej rzeczywistości. Ponieważ jednak narracja prowadzona jest bezpiecznie, nie ma tu w rzeczywistości miejsca na budowanie pogłębionych relacji i bliższe przyjrzenie się psychice postaci. Pewne rzeczy musimy przyjąć na wiarę, co nie jest takie trudne, bo całość jest sztampowa, więc podobnych historii było już w kinie dziesiątki. Trudno nie czuć więc rozczarowania wtórnością i asekuranctwem, jakie charakteryzują "Wyśniony świat".
Ocena: 5
Komentarze
Prześlij komentarz