Oorlogswinter (2008)

Chiałoby się rzec "świetne kino". Tyle tylko, że jedyną rzeczą, jaką zrobił reżyser było niezmarnowanie literackiego materiału. Fabuła, a co za tym idzie najsilniejsza strona "Ostatniej zimy wojny", jest w pełni zasługą pisarza Jana Terlouwa.

"Ostatnia zima wojny" to rzecz skromna, cicha, ale o potężnej mocy rażenia. Z jednej strony jest to historia dorastania w okrutnych czasach wojny. Michiel, nastolatek, stając się bohaterem ważnych wydarzeń konfrontując marzenia z rzeczywistością utraci złudzenia i zrozumie prawdziwą wartość człowieka. Twórcom doskonale udało się ukazać jego niedojrzałość, łącznie z irracjonalną zazdrością o Jacka i zarazem prostotę jego bohaterstwa. Jednak film ten przewartościowuje samą definicję bohaterstwa. Michiel podąża drogą aktywnego, choć skrywanego, oporu, idąc – tak mu się przynajmniej wydaje – śladami wuja. Wstydzi się ojca, którego uważa za kolaboranta. Ale kiedy przyjdzie finał filmu, zrozumie czym jest ciche bohaterstwo i prawdziwe tchórzostwo.

Ocena: 8