Detachment (2011)

"Z dystansu" zostało chyba nakręcone przez osobę cierpiącą na chroniczną depresję. Świat bowiem, jaki został tu pokazany, jest światem pozbawionym nadziei, brutalnym, ponurym, pełnym złości, niezrozumienia, rozczarowań i rozgoryczenia. Tu nawet gesty dobroci nie przynoszą pozytywnych rezultatów. Są bowiem albo źle rozumiane, co prowadzi do odrzucenia i nakręca spiralę negatywnych emocji albo też rozbudzają nadzieję na więcej ciepła, co prędzej czy później zostanie skonfrontowane z bezwzględnie obojętną na potrzeby jednostki rzeczywistością.




W węższym zakresie "Z dystansu" jest ciekawym portretem nauczycieli. Są oni tutaj pokazani jako jednostki wewnętrznie skonfliktowane. Z jednej strony są wrażliwcami, empatami, którzy pragną nieść pomoc dzieciakom. Z drugiej strony muszą budować między sobą a uczniami mur, by nie budzić fałszywych pragnień, by nie zostać zniszczonymi przez sprzężenie zwrotne, kiedy dzieciaki, mające własną górę problemów, nie będą w stanie sprostać oczekiwaniom nauczycieli. "Z dystansu" pokazuje, że zawód nauczyciela to gorzki i niewdzięczny kawał chleba.

Film Tony'ego Kayne'a ma ciekawą formę. Łączy w sobie paradokument, kino niezależne i formy bliskie wideoartowi. Jednak ostateczny rezultat budzi tylko lekkie zainteresowanie i nie pozostawiło na mnie trwalszego wrażenia. Za to na pochwałę z całą pewnością zasługuje Adrien Brody. Naprawdę chwilami jest niesamowicie dobry.

Ocena: 6

Komentarze

  1. ajar10 maja, 2014 13:07

    "Z dystansu" zostało chyba nakręcone przez osobę cierpiącą na chroniczną depresję. Świat bowiem, jaki został tu pokazany, jest światem pozbawionym nadziei, brutalnym, ponurym, pełnym złości, niezrozumienia, rozczarowań i rozgoryczenia.

    No to muszę to obejrzeć. KONIECZNIE

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. torne10 maja, 2014 13:55

      Ciekawe, czy po obejrzeniu się ze mną zgodzisz

      Usuń

Prześlij komentarz

Chętnie czytane

The Family Tree (2020)

Obraz
"The Family Tree" to przykład kina niemal amatorskiego. Od strony technicznej jest tu naprawdę sporo problemów. Największym mankamentem był oczywiście dźwięk, a próby maskowania (przez wyłączanie go i nakładanie muzyki) tylko go podkreślał. Kuleje też tempo. Film trwa ponad 2 godziny, choć nie ma ku temu żadnego powodu. Część scen (np. pokaz mody) można było bez żadnego uszczerbku skasować, innym przydałoby się ostre cięcie.
Read more »

Szczęścia chodzą parami (2022)

Obraz
Najpopularniejsza w popkulturze definicja szaleństwa brzmi: robienie wciąż to samo i oczekiwanie innych rezultatów. Jeśli to prawda, to w takim razie wszyscy twórcy polskich komedii romantycznych powinni zostać zamknięci w wariatkowie. Dawno nie widziałem żadnej polskiej komedii romantycznej, ale po filmie "Szczęścia chodzą parami" dochodzę do wniosku, że nic nie straciłem. To jest wciąż ta sama komedia, jakie widziałem dekadę temu.
Read more »

The Family Fang (2015)

Obraz
Z nowego filmu Jasona Batemana wyniosłem w zasadzie tylko jedną korzyść. To chęć przeczytania książki Kevina Wilsona. "Rodzina Fangów" porusza bowiem wiele ciekawych tematów. Zadaje pytania o to, czym jest żywa sztuka. Gdzie kończy się działalność artystyczna, a zaczyna życie rodzinne? Czy taki podział w ogóle jest zasadny? Co to znaczy żyć w cieniu ojca? Problem polega jednak na tym, że film nie daje na te pytania satysfakcjonującej odpowiedzi. Wydaje mi się, że w książce mógłbym odnaleźć to, czego zabrakło mi w "Rodzinie Fangów".
Read more »

The Rambler (2013)

Obraz
Kino eksperymentalne, które niczym brzytwa podzieli widzów. Ci, którzy potrafią wytrzymać bez odpowiedzi na kluczowe pytania, będą w stanie przeniknąć w świat onirycznych (nie)możliwości. Jeśli jednak poszukiwanie sensu przysłania wszystko inne, "Wędrowiec" okaże się niezrozumiałym bełkotem, nudnym, pustym i głupim. Ja należę do tej pierwszej grupy. Choć muszę przyznać się, że i mnie chwilami film trochę męczył. Wydał mi się bowiem próbą kopiowania Lyncha zamiast szukania własnego głosu. Ale jednocześnie spodobało mi się to, jak konsekwentnie reżyser wprowadza widzów w świat szaleństwa, snów bez wyjaśniania mechanizmów, jakimi ta rzeczywistość się rządzi. Ja uznałem, że nic z tego, co pokazano, nie dzieje się naprawdę. I widzę dwie możliwości, obie sugerowane w różnych momentach przez samego reżysera. Po pierwsze Wędrowiec może śnić lub być na skraju śmierci/nieprzytomny. W tych snach prawdziwe, traumatyczne wydarzenia ulegają deformacji, rozczłonkowaniu, tracą koheren...
Read more »

Beyto (2020)

Obraz
A myślałem, że podobne filmy już przeszły do historii. Nie, nie chodzi mi o fabułę, choć ta również do najoryginalniejszych nie należy. Chodzi mi o formę, o niezwykłą umowność scenariusza, w którym nie znalazło się miejsce na prawdziwe rozbudowanie postaci.
Read more »