Radin! (2016)
SPOILERY
Na pozór jest to typowa komedia o tym, jak to skostniały system zostaje rozwalony poprzez nieoczekiwane pojawienie się nowego elementu. Tak naprawdę jednak "Dusigrosz" jest fantastyczną ilustracją tego, jak potężną bronią jest szantaż emocjonalny. Szczególnie w przypadku relacji rodzic-dziecko.
Fred Cavayé pokazuje, że w naturze ludzkiej leży poszukiwanie aprobaty drugiej osoby. Ale oczywiście nie pierwszej z brzegu. W przypadku rodzica jest to wręcz atawistyczny brak odporności na to spojrzenie pełne zachwytu i podziwu w oczach syna czy córki. Nawet jeśli, jak bohater filmu, jest się osobą, która dotąd nie wiedziała, że jest ojcem, ta potrzeba bycia wielkim i wspaniałym dla dziecka jest przemożna. Kiedy więc zachwytu w oczach braknie, jest to dla osoby cios nokautujący i prowadzi do bezwarunkowej reakcji polegającej na odkupieniu win.
Tak więc relacje międzyludzkie oparte są na szantażu. Ale nie tylko. "Dusigrosz" wyraźnie pokazuje, jak merkantylne jest życie społeczne człowieka. Polega ono bowiem wyłącznie na wymianie handlowej, w której każdy gest czułości (czy czegokolwiek innego) jest walutą lub towarem na wymianę. Chcesz rozkochać w sobie kobietę? Wypisz pokaźny czek. Chcesz odzyskać miłość córki? Oddaj nerkę.
Jeśli chodzi o rozrywkowy aspekt "Dusigrosza", to jest to typowa komedia francuska. A to oznacza, że jest zabawnie, miło i przyjemnie. Jednocześnie jednak jest to zwyczajna wata cukrowa. Przyjemność jest efektem pustych kalorii. "Dusigrosza" nie sposób zapamiętać. Nie różni się bowiem niczym od większości komedii z Danym Boonem.
Ocena: 6
Na pozór jest to typowa komedia o tym, jak to skostniały system zostaje rozwalony poprzez nieoczekiwane pojawienie się nowego elementu. Tak naprawdę jednak "Dusigrosz" jest fantastyczną ilustracją tego, jak potężną bronią jest szantaż emocjonalny. Szczególnie w przypadku relacji rodzic-dziecko.
Fred Cavayé pokazuje, że w naturze ludzkiej leży poszukiwanie aprobaty drugiej osoby. Ale oczywiście nie pierwszej z brzegu. W przypadku rodzica jest to wręcz atawistyczny brak odporności na to spojrzenie pełne zachwytu i podziwu w oczach syna czy córki. Nawet jeśli, jak bohater filmu, jest się osobą, która dotąd nie wiedziała, że jest ojcem, ta potrzeba bycia wielkim i wspaniałym dla dziecka jest przemożna. Kiedy więc zachwytu w oczach braknie, jest to dla osoby cios nokautujący i prowadzi do bezwarunkowej reakcji polegającej na odkupieniu win.
Tak więc relacje międzyludzkie oparte są na szantażu. Ale nie tylko. "Dusigrosz" wyraźnie pokazuje, jak merkantylne jest życie społeczne człowieka. Polega ono bowiem wyłącznie na wymianie handlowej, w której każdy gest czułości (czy czegokolwiek innego) jest walutą lub towarem na wymianę. Chcesz rozkochać w sobie kobietę? Wypisz pokaźny czek. Chcesz odzyskać miłość córki? Oddaj nerkę.
Jeśli chodzi o rozrywkowy aspekt "Dusigrosza", to jest to typowa komedia francuska. A to oznacza, że jest zabawnie, miło i przyjemnie. Jednocześnie jednak jest to zwyczajna wata cukrowa. Przyjemność jest efektem pustych kalorii. "Dusigrosza" nie sposób zapamiętać. Nie różni się bowiem niczym od większości komedii z Danym Boonem.
Ocena: 6
Komentarze
Prześlij komentarz