Bailão (2009)
Jeden z pierwszych filmów Marcelo Caetano. Krótkometrażówka, na którą składają się wspomnienia starców na temat tego, co to kiedyś znaczyło być gejem. Wypowiedzi przeplatane są scenami z klubu, do którego przychodzą bohaterowie filmu, by potańczyć.
Wspomnienia mężczyzn to standardowy zestaw wypowiedzi. A sceny taneczne zbijały mnie tylko z tropu. Nie do końca rozumiem, dlaczego się w filmie pojawiają. Decyzje reżysera są dla mnie niejasne. Wygląda to tak, jakby chciał uwznioślić pomysł, który sam uważał za banalny. Jeśli tak, to na wiele to się nie zdało. Dla mnie film wciąż jest banalny i nie wnosi nic ciekawego do tematu, który porusza. Wolałbym już chyba, żeby reżyser mniej miejsca poświęcił wspominkom, a więcej temu, jak to jest być starcem i gejem w świecie, który diametralnie różni się od tego, w jakim przeżywali swoją młodość i wczesną dorosłość. Na tym polu kino ma jeszcze sporo do zrobienia.
Ocena: 4
Wspomnienia mężczyzn to standardowy zestaw wypowiedzi. A sceny taneczne zbijały mnie tylko z tropu. Nie do końca rozumiem, dlaczego się w filmie pojawiają. Decyzje reżysera są dla mnie niejasne. Wygląda to tak, jakby chciał uwznioślić pomysł, który sam uważał za banalny. Jeśli tak, to na wiele to się nie zdało. Dla mnie film wciąż jest banalny i nie wnosi nic ciekawego do tematu, który porusza. Wolałbym już chyba, żeby reżyser mniej miejsca poświęcił wspominkom, a więcej temu, jak to jest być starcem i gejem w świecie, który diametralnie różni się od tego, w jakim przeżywali swoją młodość i wczesną dorosłość. Na tym polu kino ma jeszcze sporo do zrobienia.
Ocena: 4
Komentarze
Prześlij komentarz