Kajaki (2014)
Podobnie jak "Dzień Patriotów", "Kilo 2 Bravo" jest filmową rekonstrukcją zdarzeń, które miały miejsce naprawdę. Kajaki to nazwa regionu w afgańskiej prowincji Helmand, gdzie na rzece o Helmand wybudowano tamę. W regionie tym swego czasu stacjonowały jednostki brytyjskie. Film opowiada o wydarzeniach z 6 września 2006 roku. To wtedy kilku żołnierzy podczas patrolu weszło na miny i przez parę godzin musieli cierpieć, podczas gdy ich koledzy w większości nie byli w stanie do nich dojść i z pewnej odległości na wszystko patrzyli, gdyż brytyjskie siły nie miały odpowiednio wyposażonych helikopterów, które mogłyby szybko przybyć im z pomocą.
W przeciwieństwie do "Dnia Patriotów" ten film naprawdę mi się spodobał. Paul Katis postawił na prostotę. Podobnie jak Peter Berg, znajduje miejsce, by przedstawić sekwencję zdarzeń, by pokazać, jak doszło do tragedii, jakie mechanizmy zaistniały w trakcie misji ratunkowej. Jednak w filmie Katisa nie przysłania to bohaterów. Mimo że reżyser nie poświęca im jakoś szczególnie dużo uwagi, główne postaci są indywidualnymi jednostkami, których losem i cierpieniem przejmowałem się.
Przez większą część "Kajaki" zachowuje też surową autentyczność. Katis nie bawi się w wizualne metafory, jak to czynili Fabio Guaglione i Fabio Resinaro w filmie "Mine". Co prawda, znalazło się tu kilka dialogów, które brzmią ociupinkę zbyt teatralnie, ale na szczęście jest tego mało. Całość była dla mnie pozytywnym zaskoczeniem. To był film zdecydowanie lepszy od tego, czego się spodziewałem.
Ocena: 7
W przeciwieństwie do "Dnia Patriotów" ten film naprawdę mi się spodobał. Paul Katis postawił na prostotę. Podobnie jak Peter Berg, znajduje miejsce, by przedstawić sekwencję zdarzeń, by pokazać, jak doszło do tragedii, jakie mechanizmy zaistniały w trakcie misji ratunkowej. Jednak w filmie Katisa nie przysłania to bohaterów. Mimo że reżyser nie poświęca im jakoś szczególnie dużo uwagi, główne postaci są indywidualnymi jednostkami, których losem i cierpieniem przejmowałem się.
Przez większą część "Kajaki" zachowuje też surową autentyczność. Katis nie bawi się w wizualne metafory, jak to czynili Fabio Guaglione i Fabio Resinaro w filmie "Mine". Co prawda, znalazło się tu kilka dialogów, które brzmią ociupinkę zbyt teatralnie, ale na szczęście jest tego mało. Całość była dla mnie pozytywnym zaskoczeniem. To był film zdecydowanie lepszy od tego, czego się spodziewałem.
Ocena: 7
Komentarze
Prześlij komentarz