Whitney: Can I Be Me (2017)

Ponieważ wcześniej zobaczyłem dokument "Whitney", to ten film oglądało mi się bardzo dobrze. Obraz Broomfielda i Dolezala stanowi świetne uzupełnienie tematów poruszanych przez Macdonalda. Dopowiada rzeczy, które pozostały w tamtym filmie otwarte. A przede wszystkim ma bardzo dużo ekskluzywnych materiałów archiwalnych, które pozwalają wniknąć do świata artystki i lepiej poznać kontekst demonów, które prześladowały ją całe życie.



Sam w sobie jednak "Whitney: Can I Be Me" jest bardzo standardowym dokumentem. Ma typową strukturę i pełen jest wypowiedzi, które można byłoby wyciąć i wkleić do filmu o innym artyście i wciąż byłyby w 100% prawdziwe. Filmowo jest to rzecz poprawna, ale nic więcej. Widać, że całą energię twórcy skupili na umieszczenie materiałów archiwalnych, co zresztą się opłaca - jest to zdecydowanie najmocniejszy element dokumentu.

Jeśli jednak chodzi o przesłanie filmu, o to, co twórcy chcą powiedzieć o życiu i śmierci Whitney Houston, to niestety ten dokument pozostaje daleko w tyle za "Whitney". Nawet jeśli któreś wątki zostały przez Broomfielda i Dolezala materiałowo bardziej rozwinięte, to więcej wniosków, więcej hipotez i pytań znalazłem w dokumencie Macdonalda. Jeśli więc ktoś chce dowiedzieć się czegoś więcej o piosenkarce, to powinien obejrzeć oba obrazy.

Ocena: 6

Komentarze

Prześlij komentarz

Chętnie czytane

Whiplash (2014)

Obraz
UWAGA SPOILERY Dawno nie wyszedłem z kina równie wściekł jak po seansie "Whiplash". Oglądam wiele złych filmów, które na ciężką próbę wystawiły moją cierpliwość. Jednak ten był jeszcze gorszy, bo na pierwszy rzut oka wcale nie jest zły. To casus "Domu złego". Jak tam, tak i tu warsztatowo nic nie mogę zarzucić. Zachwycił mnie przede wszystkim montaż, który w kilku miejscach naprawdę uratował film przed jeszcze gorszym losem. Niemniej jednak mnie "Whiplash" przypomina piękność, która właśnie została Miss Świata, lecz która nie wie, że już umiera na raka: Na zewnątrz jest ideałem, ale gdyby ją się rozkroiło, to z nóg zwaliłby każdego nieznośny odór gnijących wnętrzności.
Read more »

The Revenant (2015)

Obraz
Coś niedobrego dzieje się z amerykańskim kinem. Jeden film ("Nienawistna ósemka") mogę uznać za wyjątek potwierdzający regułę. Dwa filmy ("Dziewczyna z portretu") mogę uznać za przypadek. Ale trzy ("Zjawa")? To już jest oznaka jakiegoś trendu. I jest to trend, który wcale mi się nie podoba.
Read more »

En kort en lang (2001)

Obraz
Oto najstarsza historia świata. Mężczyzna spotyka kobietę. Oboje są wstawieni i tak dochodzi do pocałunku. Ona jest mężatką. On właśnie się oświadczył. A jednak ten pocałunek to nie tylko efekt promili szarżujących w ich krwiobiegach. Wkrótce jeden pocałunek doprowadzi do kolejnego, a od niego już niedaleka droga do łóżka. Prawda, że brzmi znajomo? Ale tym razem w historii jest twist. I to dość niezwykły, praktycznie niespotykany w kinie. Co swoją drogą jest dość dziwne. Otóż mężczyzną w tym zakazanym związku jest gej. Kobietą żona brata jego partnera. O ile filmów w drugą stronę jest bez liku, o tyle historii gejów flirtujących z heteroseksualizmem jest jak na lekarstwo. Niestety Duńczycy nie posunęli się aż tak daleko jak choćby Brytyjczycy w "Sypialniach i przedsionkach" i flirt Madsa Mikkelsena z kobietą jest tylko przejściową fazą. Co też dużo mówi o współczesnym kinie. Jako fan zarówno Mikkelsena jak i skandynawskiego kina miałem nadzieję na całkiem niezłą rozrywkę....
Read more »

Dheepan (2015)

Obraz
Zastanawiam się, czy Jacques Audiard kręcąc "Imigrantów" wykazał się niezwykłym patriotyzmem, czy też raczej wprost przeciwnie, filmem tym oczernia swoją ojczyznę.
Read more »