Introduzione all'oscuro (2018)

Intrygujące dzieło. Coś pomiędzy filmem dokumentalnym, performance'em i wideo-instalacją. Punktem wyjścia dla reżyser jest śmierć jego przyjaciela, wieloletniego szefa wiedeńskiego festiwalu. Po jego śmierci Gastón Solnicki przybywa do stolicy Austrii. Odwiedza miejsca, w których bywał jego przyjaciel. Próbuje przejmować jego zwyczaje.



Jest to więc próba uchwycenia procesu, jakim jest godzenie się z brakiem kogoś, kto w naszym życiu odgrywa ważną rolę. Składają się na niego wspominanie o zmarłym, przeglądanie pamiątek po nim, szukanie śladów jego obecności. Ale Solnicki nie jest ekshibicjonistą. Obrazy, które ogląda widz, nie są zapisem żywiołowych reakcji reżysera. Każda sekwencja jest zainscenizowana. Solnicki dokonuje rekonstrukcji swoich zachowań, dekonstruując w ten sposób swoje własne doświadczenie. Solnicki jest tu więc Solnickim, który podąża śladami zmarłego. To czyni z "Introduzione all'oscuro" rzecz trochę zbyt wyrachowaną, jak na mój gust. Owszem, jako doświadczenie intelektualne, jest to film interesujący. Potrafię też doceni konstrukcję poszczególnych scen. Ale nie do końca jestem skłonny uwierzyć w sam proces, który reżyser de/re-konstruuje. Rzecz z jakiegoś powodu wydaje mi się po prostu zbyt snobistyczna.

Ocena: 6

Komentarze

Prześlij komentarz

Chętnie czytane

Whiplash (2014)

Obraz
UWAGA SPOILERY Dawno nie wyszedłem z kina równie wściekł jak po seansie "Whiplash". Oglądam wiele złych filmów, które na ciężką próbę wystawiły moją cierpliwość. Jednak ten był jeszcze gorszy, bo na pierwszy rzut oka wcale nie jest zły. To casus "Domu złego". Jak tam, tak i tu warsztatowo nic nie mogę zarzucić. Zachwycił mnie przede wszystkim montaż, który w kilku miejscach naprawdę uratował film przed jeszcze gorszym losem. Niemniej jednak mnie "Whiplash" przypomina piękność, która właśnie została Miss Świata, lecz która nie wie, że już umiera na raka: Na zewnątrz jest ideałem, ale gdyby ją się rozkroiło, to z nóg zwaliłby każdego nieznośny odór gnijących wnętrzności.
Read more »

The Revenant (2015)

Obraz
Coś niedobrego dzieje się z amerykańskim kinem. Jeden film ("Nienawistna ósemka") mogę uznać za wyjątek potwierdzający regułę. Dwa filmy ("Dziewczyna z portretu") mogę uznać za przypadek. Ale trzy ("Zjawa")? To już jest oznaka jakiegoś trendu. I jest to trend, który wcale mi się nie podoba.
Read more »

En kort en lang (2001)

Obraz
Oto najstarsza historia świata. Mężczyzna spotyka kobietę. Oboje są wstawieni i tak dochodzi do pocałunku. Ona jest mężatką. On właśnie się oświadczył. A jednak ten pocałunek to nie tylko efekt promili szarżujących w ich krwiobiegach. Wkrótce jeden pocałunek doprowadzi do kolejnego, a od niego już niedaleka droga do łóżka. Prawda, że brzmi znajomo? Ale tym razem w historii jest twist. I to dość niezwykły, praktycznie niespotykany w kinie. Co swoją drogą jest dość dziwne. Otóż mężczyzną w tym zakazanym związku jest gej. Kobietą żona brata jego partnera. O ile filmów w drugą stronę jest bez liku, o tyle historii gejów flirtujących z heteroseksualizmem jest jak na lekarstwo. Niestety Duńczycy nie posunęli się aż tak daleko jak choćby Brytyjczycy w "Sypialniach i przedsionkach" i flirt Madsa Mikkelsena z kobietą jest tylko przejściową fazą. Co też dużo mówi o współczesnym kinie. Jako fan zarówno Mikkelsena jak i skandynawskiego kina miałem nadzieję na całkiem niezłą rozrywkę....
Read more »

Dheepan (2015)

Obraz
Zastanawiam się, czy Jacques Audiard kręcąc "Imigrantów" wykazał się niezwykłym patriotyzmem, czy też raczej wprost przeciwnie, filmem tym oczernia swoją ojczyznę.
Read more »