My Blind Brother (2016)
Poczucie winy jako gleba, z które wyrastają najsilniejsze więzy miłosne? Tak właśnie jest w filmie Sophie Goodhart. Dotyczy to w zasadzie każdego rodzaju miłości. I tej romantycznej (para bohaterów poznaje się, kiedy ona jest w żałobie po śmierci swojego chłopaka, o którego śmierć się obwinia), i też braterskiej (Bill kocha swojego brata Robbiego, ale ta więź wyrasta na tragedii, kiedy obaj byli dziećmi).
"Mój niewidomy brat" jest w gruncie rzeczy typowym filmem niezależnym. To, co go wyróżnia na tle konkurencji, to nieco ryzykowny zestaw bohaterów. Robbie, tytułowy niewidomy brat, jest bowiem postacią średnio sympatyczną przez większość filmu. Fabuła prezentowana jest zaś tak, by widzowie nie jemu kibicowali, lecz drugiemu z braci, który jest rozkosznym życiowym nieudacznikiem, w jakich kochają się twórcy z nurtu kina niezależnego. Cała reszta jest jednak standardowa.
Na szczęście zestaw bohaterów jest na tyle uroczy, podobnie jak i zbiór scenek rodzajowych, że film mija bezboleśnie. Choć nie mam wątpliwości, że za rok będę miał problem, by sobie cokolwiek z niego przypomnieć.
Ocena: 6
"Mój niewidomy brat" jest w gruncie rzeczy typowym filmem niezależnym. To, co go wyróżnia na tle konkurencji, to nieco ryzykowny zestaw bohaterów. Robbie, tytułowy niewidomy brat, jest bowiem postacią średnio sympatyczną przez większość filmu. Fabuła prezentowana jest zaś tak, by widzowie nie jemu kibicowali, lecz drugiemu z braci, który jest rozkosznym życiowym nieudacznikiem, w jakich kochają się twórcy z nurtu kina niezależnego. Cała reszta jest jednak standardowa.
Na szczęście zestaw bohaterów jest na tyle uroczy, podobnie jak i zbiór scenek rodzajowych, że film mija bezboleśnie. Choć nie mam wątpliwości, że za rok będę miał problem, by sobie cokolwiek z niego przypomnieć.
Ocena: 6
Komentarze
Prześlij komentarz