5 mintue (2019)
"5 minut za późno" zaczyna się tam, gdzie większość filmów się kończy. Obraz Dana Chișu mówi o wydarzeniach, jakie miały miejsce w Bukareszcie naprawdę. Podczas pokazu filmu Lisy Cholodenko "Wszystko w porządku" doszło do burdy wywołanej przez skrajnych prawicowców protestujących przeciwko propagandzie lgbt. Większość twórców skupiłoby się na pokazaniu bohaterów tych zajść i tego, jak do nich doszło oraz co zdarzyło się podczas feralnego seansu. Chișu zupełnie to pomija skupiając się na tragicznych konsekwencjach brutalnego zajścia.
Film Chișu jest historią policjanta, który dowodził grupą interweniującą w kinie. Jego oddział zamiast natychmiast wkroczyć do akcji, kilka minut czekał na zewnątrz opowiadając sobie dowcipy o gejach. Tymczasem jeden z uczestników pokazu został tak bardzo pobity, że leży na oddziale intensywnej terapii w śpiączce i jest prawie pewne, że wkrótce umrze. Policjant musi radzić sobie z tym, że o wydarzeniu stało się głośno, że poluje na niego żądna sensacji dziennikarka, że jego córka nie potrafi zaakceptować jego homofobii i nietolerancji. "5 minut za późno" jest również historią dziennikarki, która walczy o przygotowanie sensacyjnego materiału. Ma swoją interpretację zdarzeń i nie zawaha się przekroczyć granice, byle tylko osiągnąć swoje cele.
Jak to zwykle w takich sytuacjach bywa, szybko okazuje się, że czarno-białe podziały nie mają racji bytu w prawdziwym świecie. "5 minut za późno" powoli, konsekwentnie prowadzi widzów od jasnych podziałów ku szarościom prawdy. Policjant i dziennikarka rozpoczynają na przeciwnych biegunach, by na końcu filmu znaleźć się w tym samym miejscu, gdzie dobro i zło, wina i kara koegzystują ze sobą.
"5 minut za późno" to kolejny dramat obyczajowy z Rumunii zrealizowany według tego samego schematu: kamera towarzyszy kilku bohaterom stopniowo niuansując sytuację, rozbudowując ją o dodatkowe znaczenia, konteksty, czym stają się lekcją życia. To kino proste, ale skuteczne w swoim przekazie. Ma solidne kreacje aktorskie i kilka mocny scen (na przykład konfrontacja córki policjanta z rodzicami). Choć więc film nie mówi nic odkrywczego, to jednak przesłanie przekazuje w wystarczająco interesującej formie, aby mnie zaciekawić.
Ocena: 7
Film Chișu jest historią policjanta, który dowodził grupą interweniującą w kinie. Jego oddział zamiast natychmiast wkroczyć do akcji, kilka minut czekał na zewnątrz opowiadając sobie dowcipy o gejach. Tymczasem jeden z uczestników pokazu został tak bardzo pobity, że leży na oddziale intensywnej terapii w śpiączce i jest prawie pewne, że wkrótce umrze. Policjant musi radzić sobie z tym, że o wydarzeniu stało się głośno, że poluje na niego żądna sensacji dziennikarka, że jego córka nie potrafi zaakceptować jego homofobii i nietolerancji. "5 minut za późno" jest również historią dziennikarki, która walczy o przygotowanie sensacyjnego materiału. Ma swoją interpretację zdarzeń i nie zawaha się przekroczyć granice, byle tylko osiągnąć swoje cele.
Jak to zwykle w takich sytuacjach bywa, szybko okazuje się, że czarno-białe podziały nie mają racji bytu w prawdziwym świecie. "5 minut za późno" powoli, konsekwentnie prowadzi widzów od jasnych podziałów ku szarościom prawdy. Policjant i dziennikarka rozpoczynają na przeciwnych biegunach, by na końcu filmu znaleźć się w tym samym miejscu, gdzie dobro i zło, wina i kara koegzystują ze sobą.
"5 minut za późno" to kolejny dramat obyczajowy z Rumunii zrealizowany według tego samego schematu: kamera towarzyszy kilku bohaterom stopniowo niuansując sytuację, rozbudowując ją o dodatkowe znaczenia, konteksty, czym stają się lekcją życia. To kino proste, ale skuteczne w swoim przekazie. Ma solidne kreacje aktorskie i kilka mocny scen (na przykład konfrontacja córki policjanta z rodzicami). Choć więc film nie mówi nic odkrywczego, to jednak przesłanie przekazuje w wystarczająco interesującej formie, aby mnie zaciekawić.
Ocena: 7
Komentarze
Prześlij komentarz