The Art of Self-Defense (2019)
Przed laty David Fincher w "Fight Clubie" mówił, że nic tak nie poprawia męskiej samooceny jak przemoc. Teraz myśl tę powtarza w"Sztuce samoobrony" Riley Stearns.
Bohaterem filmu jest szary pracownik korporacyjny, który nie jest szanowany przez kolegów, a w domu mieszka jedynie z jamnikiem patrzącym na niego z wyrzutem za każdym razem, kiedy zapomni kupić karmy. Nic więc dziwnego, że nadszedł dzień, kiedy został napadnięty i pobity prawie na śmierć. Oczywiście wydarzenie to mocno nim wstrząsnęło. Przez chwilę myślał nawet o zakupie broni, lecz wtedy trafił na lekcję judo i jego świat się zmienił. Tamtejszy Sensei ma dość interesującą wizję judo. Kładzie aspekt przede wszystkim na przemoc i dominację, które jednocześnie ściśle wiąże z męskością. Jego obsesją jest rugowanie ze swojego życia, jak również z życia swoich uczniów, wszystkiego, co kobiece, a przez to świadczące o słabości. Dlatego może dziwić fakt, że wśród jego uczniów jest kobieta. Nie dziwi za to fakt, że jest pomijana w awansach na najwyższe stopnie wtajemniczenia.
Bohater szybko odnajduje się w tym świecie. Trucizna toksycznej męskości powoli zaczyna krążyć w jego psychice. Są jednak punkty słabości, których tak łatwo nie da się wyrugować. To one sprawią, że droga ku oświeceniu prowadzić będzie w otchłań nieuzasadnionej przemocy.
"Sztukę samoobrony" można oczywiście głębiej interpretować, szczególnie obecnie, w czasach #metoo, jako obraz reaktywnej postawy mężczyzn zagrożony w swojej dominacyjnej pozycji definiowanej przez przemoc, która jest aktualnie etycznie kwestionowana. Można jednak poprzestać na zwyczajnym cieszeniu się przewrotną fabułą pełną niespodziewanie komicznych i absurdalnych momentów. Eisenberg znów gra tu postać, z jakich słynie. Nivola zaś bryluje w roli fanatyka brutalnej męskości. Dzięki nim, oraz za sprawą fajnie napisanego scenariusza, "Sztuka samoobrony" jest po prostu dobrą rozrywką.
Ocena: 7
Bohaterem filmu jest szary pracownik korporacyjny, który nie jest szanowany przez kolegów, a w domu mieszka jedynie z jamnikiem patrzącym na niego z wyrzutem za każdym razem, kiedy zapomni kupić karmy. Nic więc dziwnego, że nadszedł dzień, kiedy został napadnięty i pobity prawie na śmierć. Oczywiście wydarzenie to mocno nim wstrząsnęło. Przez chwilę myślał nawet o zakupie broni, lecz wtedy trafił na lekcję judo i jego świat się zmienił. Tamtejszy Sensei ma dość interesującą wizję judo. Kładzie aspekt przede wszystkim na przemoc i dominację, które jednocześnie ściśle wiąże z męskością. Jego obsesją jest rugowanie ze swojego życia, jak również z życia swoich uczniów, wszystkiego, co kobiece, a przez to świadczące o słabości. Dlatego może dziwić fakt, że wśród jego uczniów jest kobieta. Nie dziwi za to fakt, że jest pomijana w awansach na najwyższe stopnie wtajemniczenia.
Bohater szybko odnajduje się w tym świecie. Trucizna toksycznej męskości powoli zaczyna krążyć w jego psychice. Są jednak punkty słabości, których tak łatwo nie da się wyrugować. To one sprawią, że droga ku oświeceniu prowadzić będzie w otchłań nieuzasadnionej przemocy.
"Sztukę samoobrony" można oczywiście głębiej interpretować, szczególnie obecnie, w czasach #metoo, jako obraz reaktywnej postawy mężczyzn zagrożony w swojej dominacyjnej pozycji definiowanej przez przemoc, która jest aktualnie etycznie kwestionowana. Można jednak poprzestać na zwyczajnym cieszeniu się przewrotną fabułą pełną niespodziewanie komicznych i absurdalnych momentów. Eisenberg znów gra tu postać, z jakich słynie. Nivola zaś bryluje w roli fanatyka brutalnej męskości. Dzięki nim, oraz za sprawą fajnie napisanego scenariusza, "Sztuka samoobrony" jest po prostu dobrą rozrywką.
Ocena: 7
Komentarze
Prześlij komentarz